پس از آن كه حرّ بن يزيد، امام حسين (علیه السلام) و يارانش را در سرزمين كربلا در محاصره ي خويش قرار داد و مانع حركت آنان گرديد، عبيداللَّه بن زياد عامل يزيد در كوفه، فرماندهي سپاه يزيد را بر عهده ي عمر بن سعد گذاشت. عمر بن سعد در روز جمعه سوم محرمالحرام سال 61 قمري به همراه چهار هزار نيروي جنگي وارد كربلا شد و فرمانده ي آنان را بر عهده گرفت. عمر بن سعد پيش از واقعه ي كربلا، منصب حكومت «ري» را از عبيداللَّه گرفته بود وليكن با مخالفت اباعبداللَّه الحسين (علیه السلام) با يزيد و امتناع از بيعت و حركت آن حضرت به سوي كوفه، عبيداللَّه، حكومت «ري» را مشروط به خاتمه بخشيدن به قضيه ي امام حسين (علیه السلام) نمود. عمر بن سعد به خاطر دستيابي به حكومتِ منطقه ي وسيعِ ايالت «ري» - كه هرگز به آن نايل نيامد - فرماندهي سپاه يزيد را پذيرفت و مرتكب جنايت بزرگ غيرانساني شد. از روزي كه عمر بن سعد وارد سرزمين كربلا شد، پيوسته لشكرياني از سوي عبيداللَّه بن زياد براي وي فرستاده ميشد. بنابر روايتي تا ششم محرم، متجاوز از 20000 نفر در سپاه عمر بن سعد گرد آمدند.
پس از آن كه حرّ بن يزيد، امام حسين (علیه السلام) و يارانش را در سرزمين كربلا در محاصره ي خويش قرار داد و مانع حركت آنان گرديد، عبيداللَّه بن زياد عامل يزيد در كوفه، فرماندهي سپاه يزيد را بر عهده ي عمر بن سعد گذاشت. عمر بن سعد در روز جمعه سوم محرمالحرام سال 61 قمري به همراه چهار هزار نيروي جنگي وارد كربلا شد و فرمانده ي آنان را بر عهده گرفت. عمر بن سعد پيش از واقعه ي كربلا، منصب حكومت «ري» را از عبيداللَّه گرفته بود وليكن با مخالفت اباعبداللَّه الحسين (علیه السلام) با يزيد و امتناع از بيعت و حركت آن حضرت به سوي كوفه، عبيداللَّه، حكومت «ري» را مشروط به خاتمه بخشيدن به قضيه ي امام حسين (علیه السلام) نمود. عمر بن سعد به خاطر دستيابي به حكومتِ منطقه ي وسيعِ ايالت «ري» - كه هرگز به آن نايل نيامد - فرماندهي سپاه يزيد را پذيرفت و مرتكب جنايت بزرگ غيرانساني شد. از روزي كه عمر بن سعد وارد سرزمين كربلا شد، پيوسته لشكرياني از سوي عبيداللَّه بن زياد براي وي فرستاده ميشد. بنابر روايتي تا ششم محرم، متجاوز از 20000 نفر در سپاه عمر بن سعد گرد آمدند.