روز روحانيت و دفاع مقدس (1364 ش) - 1 اسفند

روز روحانيت و دفاع مقدس (1364 ش)

تاریخ وقوع: 1 اسفند
در اول اسـفـنـد 1364، نـمـايـنـده امـام (ره ) در سـپـاه پـاسـداران ، حـجـةالاسـلام و المـسـلمـيـن شـيـخ فـضـل الله محلاتى به همراه هشت تن از نمايندگان مجلس ‍ به نامهاى حجج اسلام ابوالقاسم رزاقى ، سيد نور الدين رحيمى ، غلامرضا سلطانى ، مهدى يعقوبى و ابوالقاسم موسوى دامغانى و آقايان محمد كلاته اى ، على معرفى زاده و سيد حسن شاه چراغى و چند تن از قضات و مسئولين ديگر، عـازم جـبـهـه هـاى جـنـگ بـودنـد كـه هـواپـيـمـاى حـامـل آنـهـا مـورد حـمـله دو فـرونـد جـنـگـنـده عـراقـى قـرار گـرفـت و در 25 كـيـلومـتـرى شمال اهواز سقوط كرد و كليه سرنشينان آن كه نزديك به 50 تن بودند، به شهادت رسيدند.جـهـت ارج نـهـان بـه فـداكـاريـهـاى روحـانـيـون در طول دوران مبارزه در طول هشت سال دفاع ، اين روز به نام روز "روحانيت و دفاع مقدس " نامگذارى گرديد.بـى شـك نـقـش روحـانـيـون پـيـرو خـط ولايـت در طـول هـشـت سـال دفـاع ، بـر هـيـچ كـس پـوشـيـده نـيـسـت . گـواه ايـن مـدعـا خـيـل شـهـداى آنان است كه در مقايسه با ديگر اقشار از بيشترين تعداد برخوردار است و نام روحانيون شهيد همچون شاه آبادى ، محلاتى ، شيرازى ، مـيـثـمـى ، زمـانى ، رزاقى و...، بر تارك شهداى هشت سال دفاع مقدس ، گواهى بر رزم بى امان روحانيت معظم و رسيدن به لقاء الله و خونين شدن چهره مطهر و نورانى آنان است .با نگرش به تاريخ يكصد ساله معاصر و رشد و نفوذ استعمار در كشورهاى اسلامى ، مبارزات بى وقفه علما و روحانيون عليه استكبار و شياطينى كه اساس اسلام را نشانه گرفته اند. آشكارتر مى شود. مجاهدات و قيام علماى بزرگى همچون ميرزاى شيرازى ، سيد ابوالحسن اصفهانى ، آخوند خـراسـانـى ، مـيـرزا مـحـمـد تـقـى شـيـرازى ، شـهـيـد شيخ فضل الله نورى ، شهيد سيد حسن مدرس ، مصطفى و ابوالقاسم كاشانى ، سيد محمد تقى خـوانـسـارى ، امـام (ره ) و يـاران بـا وقـاى او، هـمچون شهيدان مطهرى ، مفتح ، بهشتى ، باهنر، و شهداى محراب قاضى طباطبايى ، مدنى ، صدوقى ، دستغيب و اشرفى اصفهانى روشنگر خط اصيل روحانيت در حفظ اسلام راستين و مكتب الهى و آيين محمدى (صلى الله عليه و آله و سلم ) مى باشد.امـام (ره ) در پـيـامـى تـاريـخ كه خطاب به مراجع تقليد و روحانيون فرمودند، به تاريخ مبارزات روحانيت اشاره كردند. در قسمتى از اين پيام آمده است:صلوات و سلام خدا و رسول خدا بر ارواح طيبه شهيدان ، خصوصا شهداى عزيز حوزه ها و روحانيت . درود بر حاملان امانت وحى و رسالت ، پاسداران شـهـيـدى كـه اركـان عـظـمـت و افـتـخـار انـقـلاب اسـلامـى را بـر دوش تـعـهـد سـرخ و خـونـيـن خـويـش حمل نموده اند. سلام بر حماسه سازان هميشه جاويد روحانيت كه رساله علميه و عمليه خود را به دم شهادت و مركب خون نوشته اند و بر منبر هدايت و وعظ و خطابه ناس از شمع حياتشان گوهر شب چراغ ساخته اند. افتخار و آفرين بر شهداى حوزه و روحانيت كه در هنگامه نبرد رشته تعلقات درس و بـحـث و مـدرسه را بريدند و عقال تمنيات دنيا را از پاى حقيقت علم بر گرفتند و سبكبالان به ميهمانى عرشيان رفتند و در مجمع ملكوتيان ، شعر حضور سروده اند.سـلام بـر آنـان كـه تـا كشف حقيقت تفقه به پيش تاختند و براى قوم و ملت خود منذران صادقى شدند كه بند بند حديث صداقتشان را قطرات خون و قطعات پاره پاره پيكرشان گواهى كرده است و حقا از روحانيت راستين اسلام و تشيع جز اين انتظارى نمى رود كه در دعوت به حق و راه خونين مبارزه مردم خود، اولين قربانيها را بدهد مهر ختام دفترش شهادت باشد. در خلسه حضورشان آرزويى جز شهادت نديده اند و آنان از عطاياى حضرت حق در ميهمانى خلوص و تقرب جز عطيه شهادت نخواسته اند...از مـجـاهـدات عـلمـى و فرهنگى آنان كه به حق از جهاتى افضل از دماء شهيدان است كه بگذريم ، آنان در هر عصرى از اعصار براى دفاع از مقدسات دينى و ميهنى خود مرارتها و تلخى هايى متحمل شده اند و همراه با تحمل اسارتها و تبعيدها، زندانها و اذيت و آزارها و زخم زبانها، شهداى گرانقدرى را بـه پـيشگاه مقدس حق تقديم نموده اند. شهداى روحانيت منحصر به شهداى مبارزه و جنگ در ايران نيستند، يقينا رقم شهداى گمنام حوزه ها و روحانيت كه در مسير نشر معارف و احكام الهى به دست مزدوران و نامردمان ، غريبانه جان باخته ند، زياد است .در هـر نـهـضـت و انـقـلاب الهى و مردمى ، علماى اسلام اولين كسانى بوده اند كه بر تارك جبين شان خون و شهادت نقش بسته است . كدام انقلاب مردم اسـلامـى را سـراغ كنيم كه در آن حوزه و روحانيت پيش كسوت شهادت نبوده اند و بربالاى دار نرفته اند و اجساد مطهرشان بر سنگفرش هاى حوادث خـونـيـن به شهادت نايستاده است ؟ در 15 خرداد و در حوادث قبل و بعد از پيروزى ، شهداى اولين ، از كدام قشر بوده اند؟ خدا را سپاس ‍ مى گذاريم كه از ديوارهاى فيضيه گرفته تا سلولهاى مخوف و انفرادى رژيم شاه و از كوجه و خيابان تا مسجد و محراب امامت جمعه و جماعات و از دفاتر كار و مـحـل خـدمـت تـا خطوط مقدم جبهه ها و ميادين مين ، خون پاك شهداى حوزه و روحانيت افق فقاهت را گلگون كرده است و در پايان افتخارآميز جنگ تحميلى نيز رقم شهدا و جانبازان و مفقودين حوزه ها نسبت به قشرهاى ديگر زيادتر است . بيش از دو هزار و پانصد نفر از طلاب علوم دينيه در سراسر ايران در جنگ شهيد شده اند و اين رقم نشان مى دهد كه روحانيت براى دفاع از اسلام و كشور اسلامى ايران تا چه حد مهيا بوده است ...
زندگينامه شهيد محلاتىشـهـيـد در سـال 1309 شـمـسـى ، در خـانـواده اى مـتـديـن و مـذهـبـى در شهرستان ، محلات متولد شد و دروس مقدماتى را در همان شهر فراگرفت و در سال 1324، وارد حوزه علميه قم شد.آشنايى و سكونت او در بيت مرحوم آيه الله العظمى حاج سيد محمد تقى خوانسارى - كه از عراق به ايران تبعيد شده بود - موجب شد تا از همان ايام با مسائل سياسى آشنا گردد. شهيد محلاتى دروس حوزوى را در محضر استادان و آيات همچون بروجردى (ره )، امام خمينى (ره ) و علامه طباطبايى (ره ) فرا گرفت . مدتى نيز در نزد شهيد صدوقى تلمذ كرده بود.
سوابق مبارزاتىفـعـاليـتـهـاى سـياسى شهيد از سال 1326، به دنبال آشنايى با فدائيان اسلام و مرحوم آيه الله كاشانى ، آغاز گرديد. وى در اين باره چنين مى گويد:((در هـمان سالهاى اول در منزل آيه الله سيد محمد تقى خوانسارى با فدائيان اسلام ارتباط پيدا كردم . فدائيان اسلام از جمله مرحوم نواب صفوى و مريدان ايشان به منزل آقاى خوانسارى مى آمدند و در آنجا ضمن آشنايى با ايشان شروع به همكارى با آنان كردم .))وى در انـتـخـاب دوره هـفـدهـم مـجـلس شوراى ملى ، از طرف فدائيان اسلام و آيه الله كاشانى ماءمور شد تا به آذربايجان سفر كند و مردم را ترغيب نمايد كه به نماينده هاى فدائيان اسلام راءى دهند. بعد از كودتاى ننگين 28 مرداد ، به خاطر سخنرانى بسيار تند عليه كنسر سيوم نفت و كودتاى شـاه دسـتـگـير و به مشهد تبعيد گرديد. بعد از آغاز نهضت امام (ره ) در سال 1341، فعاليتهاى شهيد محلاتى شديدتر شد. مقام معظم رهبرى در اين باره مى فرمايند:شـهـيـد مـحـلاتـى از قـبـل هـم بـا امـام آشـنـايـى داشـتـنـد و از شـاگـردان امـام بـودنـد، مـا در مـاجـراهـاى سال 41 و 42 كه امام مركز مبارزه بود و خانه امام كانون رفت و آمدها و الهام دهنده مبارزات مردم بود، مرحوم محلاتى را ديديم و با ايشان آشنا شديم .مـبـارزات شـهـيـد تـا پـيـروزى انـقـلاب ادامـه و بـارهـا بـه زنـدان افـتـاد. در آسـتـانـه پـيـروزى از اعـضـاى فعال كميته استقبال امام بود و بعد از پيروزى ، در كميته مركزى به عنوان نماينده امام فعاليت داشتند و در اولين انتخابات مجلس به عنوان نماينده مـردم مـحـلات و دليـجـان انـتـخـاب شدند. در اوايل حضور در مجلس ، طى حكمى از سوى امام (ره ) به عنوان نماينده معظم له در سپاه پاسداران منصوب گرديد.شـهـيـد در دوران دفـاع مـقـدس نـيز نقش ارزنده اى داشت و در شبهاى عمليات در سنگر فرماندهى حضور و با سخنان حكيمانه خويش ترديد و ابهام را تـبديل به قاطعيت ، ايمان و اعتقاد مى كرد. علاقه و عشق وافرى به امام (ره ) داشت و در اين مسير بارها از تشخيص و منفعت و مصلحت خويش صرف نظر كـرد و بـنـا به فرموده مقام معظم رهبرى حتى حاضر بود در اين مسير از آبروى خويش بگذرد. او آنقدر به رهبر كبير انقلاب اسلامى علاقه داشت كه خانه اى در قم روبروى منزل امام در محله يخچال قاضى فراهم كرد تا قرابت روحى را به قرب مكانى تقويت كند.شهيد در وصيت نامه اش علاقه خود را نسبت به امام (ره ) اينگونه ابراز مى كند:((از مـعـظـم له امـام (ره ) بـخـواهـيـد بـراى آمـرزش مـن دعـاى مـخـصـوص نـمـايـد. مـن در ايـن عـالم بـه او عـشـق مـى ورزيـدم و امـر او را امـر خـدا و رسـول (صـلى الله عليه و آله وسلم ) مى دانستم . اميد است ايشان هم بعد از اين عالم و در پيشگاه خداوند شفاعت كند تا ان شاء الله در آن در بقاء در كنار ايشان باشم .))
شهيد محلاتى از ديدگاه مقام معظم رهبرى يـكـى خـصـوصـيـت در مـرحـوم آقاى محلاتى است كه آن خصوصيت براى عناصر انقلابى خيلى مهم است و آن خصلت سازش ناپذيرى و مبارزه گرى و غيرت دينى و آمادگى براى فداكارى و تلاش است . همه كس حاضر نيست راحتى و زندگى آرام خودش را به خاطر هدفها و آمانهايى كه بايد براى آنـها مبارزه كرد، تهديد كند. ايشان از جمله افرادى بود كه براحتى زندگى را، آسايش را، در آمد را، عنوان را كه يان آخرى به نظر من از همه مهمتر است ، نثار مبارزه مى كرد و حتى حاضر بود يك جايى از آبروى خودش مايه بگذارد، از حيثيت و عنوان خودش مايه بگذارد.و در جاى ديگرى مى فرمايند:... از خـصـوصـيـات ديگر شهيد محلاتى ، عشق و ارادت وافر به امام بود. به قدرى به امام علاقه و اعتماد به نظرات امام داشت كه هر موقع امام يك چيزى را بيان مى كردند، مثل يك امر تعبدى ، برايش لازم الاجرا بود، چه روزى كه امام حكم داده بودند كه بايد اين كار بشود و چه آن روزى كه حكم نـداده بـودنـد، ايـشـان يـم فـهـمـيـدنـد كـه تـمـايـل امـام بـه ايـن اسـت . ...اعـتـمـاد و ارادت ايـشـان بـه امـام بـه نـظـر مـن يـكـى از عوامل خستيگ ناپذير ايشان بود...
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به پورتال انهار میباشد.

این وب سای بخشی از پورتال اینترنتی انهار میباشد. جهت استفاده از سایر امکانات این پورتال میتوانید از لینک های زیر استفاده نمائید:
انهار بانک احادیث انهار توضیح المسائل مراجع استفتائات مراجع رساله آموزشی مراجع درباره انهار زندگینامه تالیفات عربی تالیفات فارسی گالری تصاویر تماس با ما نماز بعثت محرم اعتکاف مولود کعبه ماه مبارک رمضان امام سجاد علیه السلام امام حسن علیه السلام حضرت علی اکبر علیه السلام میلاد امام حسین علیه السلام میلاد حضرت مهدی علیه السلام حضرت ابالفضل العباس علیه السلام ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها پاسخ به احکام شرعی مشاوره از طریق اینترنت استخاره از طریق اینترنت تماس با ما قرآن (متن، ترجمه،فضیلت، تلاوت) مفاتیح الجنان کتابخانه الکترونیکی گنجینه صوتی پیوندها طراحی سایت هاستینگ ایران، ویندوز و لینوکس