احمد خسروشاهی
تاریخ وقوع: وفات آیةاللَّه «سيد احمد خسروشاهي» (1356 ش)سید احمد خسروشاهی فقیه و اصولی خطه آذربایجان در ۲۶ ربیع‌الثانی ۱۳۳۰ در تبریز به دنیا آمد. خاندان خسروشاهی از خاندان‌های اصیل فقهی و روحانی آذربایجان است که روحانیت و فقاهت در آن دودمان سالیان متمادی ـ شاید ۲۰۰ یا ۳۰۰ سال ـ جریان و استمرار داشته‌است.[1]
تحصیل
فراگیری علوم دینی را نزد پدرش آغاز کرد. مقدمات و قسمتی از سطح را از او آموخت و سپس همراه او راهی شهرهای سمنان و مشهد گردید. به خاطر تبعید پدرش،[2] دومین مرحله از تحصیلات خود را در حوزه علمیه مشهد آغاز کرد و از محضر استادانی چون حسین قمی، میرزا ابوالحسن انگجی و میرزا احمد آقازاده خراسانی استفاده نمود.
سید احمد پس از سپری شدن دوران تبعید پدر، همراه وی به تبریز بازگشت و نزدیک دو سال در این شهر، ماندگار شد، ولی از این جهت که تبریز در آن روزگار حوزه علمیه باشکوهی نداشت، دوباره برای تحصیل علم، هجرت دیگری را آغاز نمود و این بار برای تکمیل علوم، حوزه علمیه قم را برگزید. وی ۴ سال در درس عبدالکریم حائری یزدی، سید محمدتقی خوانساری و محمد حجت کوه‌کمری شرکت کرد. وی پس از اقامت طولانی در قم، دوباره راهی آذربایجان گردید.
آثار
رسالة فی حرمة التشبیه بالکفار[3]
رسالة فی جواز النافلة لمن علیه الفریضة[4]
رسالة فی المواعظ
الحواشی علی التبصرة
الحواشی علی العروة[5]
وفات
وی در ۲۸ خرداد سال ۱۳۵۶، در تبریز درگذشت و در حرم علی بن موسی الرضا به خاک سپرده شد
[1] علمای معاصرین، خیابانی، ص ۲۵۲.
[2] سید مرتضی خسروشاهی، از جمله کسانی به شمار می‌رفت که در برابر سیاست‌های فرهنگی رضاخان قد علم کرد و در جریان کشف حجاب در سال ۱۳۱۴ سخت برآشفت. رژیم وقت که این موضع‌گیری را از یک عالم بزرگی در موقعیت سید مرتضی آن هم در آذربایجان بر نمی‌تافت؛ او را از تبریز که هسته مرکزی جریانات به شمار می‌رفت، تبعید کرد.
[3] رساله در حرام بودن تشابه به کفار.
[4] رساله در جواز نافله برای کسی که نماز واجب دارد.
[5] آثار الحجة، محمد رازی، ج ۲، ص ۲۳۵.