بمناسبت سالروز رحلتش
تاریخ وقوع: وفات «قطب الدين راوندي» (573 ق)
به مناسبت سالگشت رحلت علامه فرزانه ابو الحسین قطب الدین سعید بن هبة الله راوندی غزلی را تقدیم روح پر فتوح این عالم ربانی می کنم . تاچه قبول افتد و که در نظر آید :
باد صبا وزید و خزان ناپدید شد
شد نغمه گر هزار و زمین پر امید شد
در صحن خانه هبة الله غنچه ای
لب وا نمود و نام نکویش سعید شد
در مکتب حقایق و پیش ادیب عشق
بالید و پرورید و فقیهی فرید شد
بر نردبام علم و عمل چون عروج کرد
شد قطب دین و پیش خدا روسفید شد
جاری میان رود کلامش حدیث عشق
بر درگه مکارم او دل مرید شد
از نون و القلم قلمش جلوه ای گرفت
کوثر شد و شفا شد و قول سدید شد[1]
فکر لطیف و عقل سلیمش به روزگار
بر قفل درب خانه دانش کلید شد
در مسلخ شهادت و در مکتب حسین
فرزند خویش داد و حسینش شهید شد[2]
راوند مهد او شد و از حسن عاقبت
در بارگاه فاطمه طلع نضید شد[3]
فطرت بیا و بوسه بزن بر مزار او
کز یمن تربتش دل ما پر نوید شد
[1] اشاره به آیه نورانی «یا ایها الذین امنوا اتقوا الله و قولو قولا سدیدا» در سوره احزاب دارد.
[2] نصير الدين حسين بن سعيد راوندي فرزند قطب الدین می باشد و از دانشمندان عصر خويش بوده كه به دست بيگانگان به شهادت رسيده است.
[3] اشاره به آیه شریفه «وَ النَّخْلَ باسِقاتٍ لَها طَلْعٌ نَضيدٌ» در سوره قاف دارد.