وفات آیةالله «سيدعلي‌اكبر برقعي قمي» (۱۳۶۶ ش)
تاریخ وقوع: ۱۳ مردادآيةالله سيدعلي‌اكبر برقعي قمي متخلص به كاشف در سال ۱۲۷۸ش (۱۳۱۷ق) در قم به‌دنيا آمد. وي پس از فراگيري مقدمات علوم حوزوي، راهي نجف اشرف شد و از محضر حضرات آيات: ميرزاي نائيني و سيدابوالحسن اصفهاني، فقه و اصول و از ميرزا علي اكبر حكمي يزدي، منطق و فلسفه و هيئت را فرا گرفت. آيةالله برقعي هم‌چنين از حضرات آيات ميرزامحمد ارباب، شيخ‌عباس قمي و آقابزرگ تهراني اجازه روايت و حديث گرفت.
آيةالله برقعي از آن پس راهي قم شد و پس از ورود آيةالله شيخ‌عبدالكريم حائري به قم، وي به‌عنوان يكي از مشاوران آن بزرگوار، درباره مشكلات طلاب با مؤسس حوزه علميه، تبادل نظر ميكرد.
آيةالله برقعي در زمان جنگ جهاني دوم به تشكيل انجمن خيريه‌اي جهت كمك به مردم همت گماشت و پس از جنگ، در اجتماعات متعددي سخنراني كرد.
اين عالم رباني به‌عنوان يك پيشواي روحاني در كنگره جهاني صلح در پاريس و وين به ايراد سخن پرداخت كه پس از آن سخنراني و مراجعت از اروپا، از قم به شيراز و بعد به يزد تبعيد شد و اين تبعيد، چهارده سال به طول انجاميد.
هم‌چنين «راهنماي دانشوران»، «مهر تابان»، «جلوه حق»، «درج گهر» و «سياست‌نامه حضرت علي (علیه السلام)» و... از جمله آثار اوست.
آيةالله برقعي قمي سرانجام در سيزدهم مردادماه ۱۳۶۶ش برابر با هشتم ذي القعده ۱۴۰۷ق در سن هشتاد و هشت سالگي در تهران درگذشت.