فرمان پيامبر براي دريافت زكات (9 ق)
تاریخ وقوع: ۱ محرمپس از آن كه آيه زكات و لزوم اخذ آن از مسلمانان بر پيامبر صلی الله علیه و آله نازل گرديد: «اِنَّمَا الصَّدقاتُ لِلفُقَراءِ وَالمَساكين وَالعامِلينَ عَلَيها...».[1]
پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) دستور داد كه از دارايي‌هاي مسلمانان، مالياتي به عنوان "زكات" و "صدقه" دريافت كرده و در امر حكومت اسلامي و هزينه كردن در مواردي چون تامين معيشت مستمندان، آزادي بردگان، تامين رهگذران وامانده، كمك به بدهكاران ورشكسته و تاليف قلوب دشمنان و امثال آن‌ها مصرف نمايند.
بدين منظور در نخستين روز ماه محرم سال نهم هجري، عاملان و كارگزاراني براي اين امر برگزيد و آنان را با توصيه‌هاي خاصي به سوي مناطق مختلف حكومت اسلامي گسيل داشت.
برخي از مسلمانان به محض دريافت پيام رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) زكات دارايي‌هاي خويش را به ماموران حكومتي پرداختند ولي برخي ديگر به خاطر حرص و طمع ورزي به مال دنيا و يا عدم درك كامل اسلام و نداشتن ايمان باطني از پرداخت زكات امتناع كرده و حتي برخي از طوايف مانند طايفه بني‌تميم آماده درگيري و نبرد با ماموران حكومت اسلامي شدند.[2]
به هر روي، رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) با تلاش فراوان و پيگيري‌هاي مستمر، موفق گرديد فرهنگ زكات و صدقه را در اسلام و در ميان مسلمانان رايج گردانيده و همگان را از نعمت آن برخوردار گرداند.
منبع: دانشنامه اسلامی
[1] سوره توبه، آيه 60.
[2] المغازي (واقدي)، ج 2، ص 973 و ص 1084؛ منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج 1، ص 89.