پیام تسلیت مقام معظّم رهبری
تاریخ وقوع: ولادت آیةالله العظمی «گلپایگانی» (1316 ق)بسم الله الرحمن الرحیم انا لله و انا الیه راجعون با تاسف و اندوه فراوان، خبر مصیبت بار فقدانی بزرگ و جبران ناپذیر را دریافت کردم. عالم بزرگ، فقیه نام آور، مرجع تقلید عظیم الشان، عبد صالح و تقی نقی زکی، آیت‌الله العظمی آقای حاج سید محمد رضا گلپایگانی- قدس الله نفسه و اعلی الله مقامه- دار فانی را وداع کردند و پس از عمری مشحون از حسنات با نامه عملی سرشار از خیرات و مبرات، دعوت معبود را لبیک گفته، به پیشگاه محاسبه الهی شتافتند.
اینجانب با قلبی متالم و با تضرع و ابتهال از حضرت حق جلت عظمته مسئلت می‌کنم که این میهمان نیکوکار و مطیع را با «سلام قولا من رب رحیم» استقبال و ضیافت فرموده، به مرتبه والای لقاء الله نایل فرماید و بهترین پاداش صالحان را به وی ارزانی دارد. این شخصیت والای علمی کهنسال در میان مراجع عظام تقلید، یکی از موفق‌ترین و سعادتمندترین‌ها بودند.
سی و دو سال [مرجع تقلید]، حدود هفتاد سال مدرس حوزه علمیه قم و حدود هشتاد و پنج سال سرگرم فرا گرفتن و آموختن فقه آل محمد علیهم‌السّلام بودند.
اولین مدرسه علوم دینی به سبک جدید را ایشان در قم تاسیس کردند. اولین مؤسسه بزرگ قرآنی را ایشان در قم بنیان نهادند. اولین فهرست بزرگ فقهی و حدیثی با استفاده از دانش و اختراعات جدید بشری را ایشان پدید آوردند. صدها مدرسه، مسجد و مؤسسه تبلیغ دین را در سراسر کشور و در کشورهای دیگر بنیاد کردند. هزاران شاگرد را از فقه پخته و عمیق خود بهره مند ساختند. بسیاری آرا و نظرات فقهی که حاکی از روشن بینی و ذهن نوگرای ایشان بود ارایه کردند و بالاتر از همه، با منش و رفتار پرهیزکارانه و با طهارت و تقوایی که می‌توانست برای علما و فقها الگویی زنده و ملموس باشد، عمری پربرکت را به زهد کامل گذرانیدند.
آن بزرگوار یکی از استوانه‌های انقلاب و نظام جمهوری اسلامی به شمار می‌آید. در دوران اختناق و در مقابله با حوادث سهمگین سال‌های تبعید امام خمینی- قدس الله نفسه الزکیة- مواردی پیش آمد که صدای این مرد بزرگ، تنها صدای تهدید کننده‌ای بود که از حوزه علمیه برخاست و به نهضت شور و توان بخشید. پس از پیروزی انقلاب در قضایای عمومی کشور، حضوری بارز و پشتیبانی صریح از نظام جمهوری اسلامی و از مقام منیع رهبری و شخص شخیص امام راحل- قدس الله نفسه الزکیة- داشت و مورد تکریم و احترام بلیغ آن حضرت بود. فقدان این بقیة السلف اعاظم و این ملجا و مرجع مؤمنان ثلمه‌ای بزرگ و ضایعه‌ای جبران ناپذیر است.
اینجانب مصیبت این فقدان تاسف بار را به پیشگاه حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه و به علمای عظام و مراجع تقلید و حوزه‌های علمیه و به عموم شیعیان و علاقه مندان و مقلدان ایشان و به خصوص به بیت شریف و منیع و آقازادگان محترم ایشان تسلیت می‌گویم و در این شب جمعه رحمت، لطف و تفضل و غفران الهی را برای ایشان مسئلت می‌نمایم.
سید علی خامنه‌ای ۲۴ جمادی الثانی ۱۴۱۴ برابر با ۱۸ آذر ماه ۱۳۷۲.