مرحوم شیخ عباس قمی فرماید:
تاریخ وقوع: وفات «قطب‌الدین رازی» (776ق)در اين روز، سنه 776، وفات يافت در دمشق، ابوجعفر محمد بن محمد بويهى معروف به «قطب رازى» و آن جناب منسوب است بسلاطين بنى بويه چنانچه محقّق كركى فرموده يا به بابويه قمى چنانچه از شيخ شهيد نقل شده و اصلش از ورامين رى است[1] و از مصنّفات او است : محاكمات و شرح شمسيه و شرح مطلع و حاشيه بر قواعد علامه و غيره و او از تلامذه علّامه حلّى است و قواعد رابخط خود نوشته و علّامه در پشت همان قواعد، اجازه براى او نگاشته و قطب به شيخ شهید اجازه داده و شيخ شهيد و ديگران تصريح كرده اند كه او ازبزرگان علماى اماميه است و از او تجليل تمام نموده اند و علماى عامه نيز از او تجليل و توقير نموده اند و در «تراجم» او را ذكر كرده اند و مير سيد شريف بر اوتلمذ كرده.
جناب مير سيد محمد باقر، قطب رازى را در روضات الجنات از علماى عامه گرفته و بر آن نيز اصرار بليغى نموده و شيخ ما محدّث نورى در «خاتمه مستدرك» انتصار از قطب كرده و كلمات سيّد را ردّ كرده و اعتراضات بسيار بر اونموده، هر كه طالب است به آن جا رجوع نمايد. «غفرالله لنا و لهم برأفته و جمعنا وايّاهم فى مستقر رحمته».
منبع: وقایع الأیّام: ص 130.
[1] خاتمةالمستدرک، ج3، ص356.