میرزا حسین زارع متخلص به «شفیق میبدی» در سال 1303 هجری شمسی در محله ی ده آباد میبد به دنیا آمد. مادرش از سادات بود و پدرش علی، فرزند آخوند ملاعبدالوهاب از همدرسان آیت العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری مهرجردی (آیت الله موسس میبدی) بود.پدر شفیق، او را در سن سه سالگی به دلیل فقر و تنگدستی به همراه مادر و دو برادرش به قم می برد و در آن شهر ساکن می شوند. در سالهایی که در تهران بود با شعراء و نویسندگان آن زمان چون علی خوشدل تهرانی، حسین مجرد، نیمایوشیج، محمدمسعود (مدیر مسئول هفته نامه مرد امروز) و ... آشنا شد و تخلص شفیق را خوشدل تهرانی برایش انتخاب کرد. از آن پس اشعارش در روزنامه های توفیق، چلنگر و هفته نامه مرد امروز به چاپ می رسید و هم اکنون نزدیک به 50 کتاب و مجله وجود دارد که اشعار و مقالات او در آنها به چاپ رسیده است. از آن جمله آقای سید محمدباقر بُرقعی در جلد دهم کتاب 12 جلدی سخنوران نامی معاصر ایران بخشی از کتاب خود را به معرفی و چاپ اشعار این شاعر اختصاص داده است. این شاعر پیشکسوت صبح روز یکشنبه 29 شهریور در 91سالگی در زادگاهش میبد یزد چشم از جهان فروبست.
میرزا حسین زارع متخلص به «شفیق میبدی» در سال 1303 هجری شمسی در محله ی ده آباد میبد به دنیا آمد. مادرش از سادات بود و پدرش علی، فرزند آخوند ملاعبدالوهاب از همدرسان آیت العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری مهرجردی (آیت الله موسس میبدی) بود. پدر شفیق، او را در سن سه سالگی به دلیل فقر و تنگدستی به همراه مادر و دو برادرش به قم می برد و در آن شهر ساکن می شوند. در سالهایی که در تهران بود با شعراء و نویسندگان آن زمان چون علی خوشدل تهرانی، حسین مجرد، نیمایوشیج، محمدمسعود (مدیر مسئول هفته نامه مرد امروز) و ... آشنا شد و تخلص شفیق را خوشدل تهرانی برایش انتخاب کرد. از آن پس اشعارش در روزنامه های توفیق، چلنگر و هفته نامه مرد امروز به چاپ می رسید و هم اکنون نزدیک به 50 کتاب و مجله وجود دارد که اشعار و مقالات او در آنها به چاپ رسیده است. از آن جمله آقای سید محمدباقر بُرقعی در جلد دهم کتاب 12 جلدی سخنوران نامی معاصر ایران بخشی از کتاب خود را به معرفی و چاپ اشعار این شاعر اختصاص داده است. این شاعر پیشکسوت صبح روز یکشنبه 29 شهریور در 91سالگی در زادگاهش میبد یزد چشم از جهان فروبست.