مرحوم شیخ عباس قمی میفرماید:
تاریخ وقوع: شكنجه ابن زيات بدستور متوكل عباسى(233ق)در اين روز، (سنه 233)، متوكل بر محمد بن عبدالملك زيّات وزير، غضبناك شد و او را بگرفت و از وزارت معزول ساخت و اموال او را خالصه كرد و محمد، كاتبى بليغ و شاعرى مجيد بوده و در ايام وزارت خود تنورى از آهن ساخته بود و او را ميخكوب كرده بود، به طورى كه سرهاى ميخها در باطن تنور بود و هر كه را ميخواست عذاب كند، امر ميكرد آن تنور را به هيزم زيتون سرخ مى كردند و او را در آن تنور مى افكندند تا بصدمت آن ميخها و ضيق مكان بسختتر وجهى معذب و هلاك ميشد و چون متوكل بر محمد غضبناك شد امر كرد تا او را در همان تنور آهن افكندند.
محمد چهل روز در همان تنور معذب بود تا به هلاكت رسيد و در روز آخر عمر خود كاغذ و دواتى طلبيد و اين دو بيت را نوشت و براى متوكل فرستاد:
دنيا تنقل من قوم الى قوم
كانّه ما تريك العين فى نوم
لا تجز عن رويدا انها دول
دنيا تنقل من قوم الى قوممتوكل را آنروز فرصتى نبود كه آن مكتوب را به او برسانند، روز ديگر كه به وى رسانيدند، فرمان داد او را از تنور بيرون آورند، چون نزد تنور رفتند او را مرده يافتند.
منبع: وقایع الأیّام، ص 245.