زندگینامه به نقل از راسخون
تاریخ وقوع: وفات آیةالله «صبوری» در کاشان (1382 ش)(تو 1335 ق)، عالم دینى، فقیه و شاعر. پس از فراغت از مقدمات، در بیست سالگى شروع به تحصیل سطوح عالى در خدمت شیخ حسن فاضل و آیت الله میرزا محمود روحانى و آیت الله آقا میرزا محمد همدانى كرد. پس از تكمیل سطوح، مدت كوتاهى از درس خارج آیت الله حایرى و پس از فوت آن استاد از درس آیت الله سید محمد تقى خوانسارى و آیت الله سید صدرالدین صدر در فقه و اصول، استفاده ها برد. آنگاه به بروجرد رفت و از درس آیت الله بروجردى بهره برد. وى داراى اجازاتى از آیت الله خویى و آیت الله میلانى و آیت الله نجفى مرعشى و آیت الله سید على علامه فانى اصفهانى بود. او در قم به انجام وظائف دینى مشغول بود تا به دعوت بعضى علماى كاشان در 1346 ق، براى تدریس و رسیدگى به امور محصلین آنجا، به آن شهر رفت و در مدرسه ى {امام خمینی} سلطانى و مدرسه ى گذر باباولى به تدریس سطوح عالى و خارج پرداخت.
از آثارش: «الفیه» موسوم به «سلك الدرر فى نظم الاثر»؛ «الدرر البهیه»، در ترجمه ى وصیتنامه ى امیرالمومنین (علیه السلام)، «الحجُةالقامعة على الكسرویة المبدعة»؛ «انباء الغیب فیما فیه لا ریب».[1]
شیخ جعفر بن حسین بن باقر صبورى قمى از علماء مبرز و دانشمندان متقى معاصر كاشان ست.
آنجناب در شهرستان مذهبى و علمى قم كه حرم اهلبیت علیهم السلام است در حدود سال 1335 قمرى به دنیا آمده و بعد از پرورش در اوان بلوغ به تحصیل علوم عربى و ادبى پرداخته و بعد از فراغت از مقدمات در سن بیست سالگى شروع به تحصیل سطوح عالى خدمت مرحوم حجةالاسلام حاج شیخ حسن فاضل و آیت اللَّه آقاى حاج میرزا محمود روحانى و مرحوم آیت اللَّه آقا میرزا محمد همدانى نموده و پس از تكمیل آن مدت قلیلى از درس خارج مرحوم آیت اللَّه العظمى حاج شیخ عبدالكریم حایرى و پس از فوت آن مرحوم از درس خارج آیت اللَّه محقق حاج سید محمدتقى خونسارى و آیت اللَّه حاج سید صدرالدین صدر فقهاً و اصولا استفاده نموده.
آنگاه مهاجرت به شهرستان بروجرد و از محضر مرحوم آیت اللَّه العظمى بروجردى طاب ثراه در مدرسه (نوربخش) كه تدریس مكاسب محرمه مىنمودند مستفیض گردیده سپس به قم مراجعت و به انجام وظائف معموله پرداخته تا در سال 1364 قمرى كه بنابر دعوت بعضى از علماء مقیم كاشان كه حوزه علمیه تأسیس و از آیات عظام و زعماء حوزه علمیه قم استدعاء مدرسى و مدیرى براى اداره سرپرستى حوزه مذكوره كرده بود و آقایان هم معظم له را انتخاب كردند به كاشان عزیمت و چندى قیام به تدریس و رسیدگى امور محصلین آنجا نموده و بعد به وطن خود برگشته به قصد اینكه در حرم ائمه معصومین علیهم السلام اقامت نماید كه اهالى كاشان از مرحوم آیت اللَّه العظمى بروجردى و مراجع دیگر استدعاء بازگشت آنجناب را نموده و آن مرحوم هم فرمودند كه معین است معاودت شما به كاشان.
پس قبول نموده و به كاشان منتقل و در مدرسه سلطانى و مدرسه گذربابا ولى به تدریس سطوح عالى و خارج و تا حال تحریر بیش از سى سالست كه در دارالمؤمنین كاشان به اقامه جماعت و ترویج دین و تبلیغ احكام و تدریس و تألیف اشتغال دارند.
و از آثار قلمى و علمى آنجناب كتب زیر مىباشد.
1- الفیه موسوم به سلك الدرر فى نظم الاثر، (الفیة سمیتها سلك الدرر و شحت بالاسناد فى نظم الاثر)
2- الدرر البهیه در ترجمه وصیتنامه امیرالمؤمنین على بن ابیطالب (علیه السلام) با فرزندش حضرت امام حسن (علیه السلام).
3- الحجة القامعة على الكسرویة المبدعه
4- انباء الغیب فیما فیه لا ریب.
آنجناب داراى اجازات عدیده روایتى و غیره از آیت اللَّه العظمى خوئى و آیت اللَّه العظمى میلانى و آیت اللَّه العظمى نجفى مرعشى و آیت اللَّه حاج سید على علامه فانى اصفهانى ادام اللَّه ظلالهم على رؤس المسلمین مىباشد.
نگارنده گوید: آیت اللَّه صبورى عالمى متین و دانشمندى بارع و مانند شهرتش صبور و در مصائب و امور و داراى محامد اخلاق و محاسن اوصاف و عارى از تظاهر مىباشد.
منبع