شهادت شهید ذوالفقار حیدری (۱۳۵۹ش)
تاریخ وقوع: ۱۲ دیشهید ذوالفقار حیدری، سال ۱۳۳۸ش در خانواده‌ای مذهبی و مستضعف در مافی آباد خشت چشم به جهان هستی گشود و دوران کودکی را در آغوش مادری مؤمن سپری کرد. ذوالفقار جهت تحصیل و کسب دانش به مدرسه سپاه دانش رفت و تا مدت سه سال به خشت می‌رفت و بعد از آن، راهی کنارتخته شد و مدرک ششم خود را گرفت. به علت اینکه توان مالی مناسبی نداشتند و مادرش از طریق خیاطی و فروش تخم مرغ و دوغ، مخارج آن‌ها را تأمین می‌کرد، از ادامه تحصیل بازماند.
شهید بزرگوار به مسجد علاقه خاصی داشت و در مسجد و مدرسه، قرآن را ختم کرد. ذوالفقار پس از آموزش درجه داری، جهت خدمت به بوشهر اعزام شد. در همان ایام بود که مبارزات مردمی انقلاب اسلامی شور و حال دیگری یافته بود، مردم به خیابانها می آمدند و راه پیمایی می‌کردند. در چنین شرایطی، شهید را همراه با دیگر هم خدمتی هایش به شهر می‌برند و دستور می‌دهند که مانع برپائی تظاهرات شوند. ذوالفقار وقتی به شهر می‌رود و رو در روی مردم قرار می‌گیرد، اسلحه اش را به یکی از هم خدمتی هایش می‌دهد و خود نیز به خیل راه پیمایی کنندگان می‌پیوندد. بعد از مدتی، وقتی که ذوالفقار به سر خدمت خود بازمی‌گردد ضمن بازداشت چند روزه، به کنگان منتقل می‌شود که در همانجا هم علیه رژیم ستمشاهی دست به اقداماتی میزند و از مبارزه بازنمی‌ماند. پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران به رهبری حکیمانه حضرت امام خمینی (ره) و به دنبال تجاوز ناجوانمردانه رژیم بعثی عراق به مرزهای نظام نوپای اسلامی، ذوالفقار نیز همانند دیگر مردان بی‌ادعا و جوانان باغیرت در همان ابتدای جنگ تحمیلی، به صورت داوطلب راهی جبهه‌های پیکار حق علیه باطل گردید. ذوالفقار حیدری پس از چندی مبارزه دلاورمردانه، سرانجام در تاریخ دوازدهم دیماه سال ۱۳۵۹ هجری شمسی در جریان دفاع از شهر آبادان در سن بیست و یک سالگی به درجه رفیع شهادت نائل و عاشورائی گشت.