پايداري و بردباري، دو ويژگي مهم ايثارگران و به ويژه آزادگان بود. يكي از آزادگان سرافراز در اين زمينه مي گويد: در يكي از شب ها كه مشغول نوشتن حديثي از پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) بودم، ناگهان نگهباني عراقي به آسايشگاه ما آمد. با ديدن من كنجكاو شد و به سويم آمد و پرسيد چه مي نويسي؟ جواب ندادم. خودش كاغذ را گرفت. نوشته شده بود پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: «بدترين مردم كسي است كه مردم از ترس او را احترام كنند. با حالت غضبناك مرا نگاه كرد و بعد سيلي محكمي به صورتم نواخت و سوزني را در زبانم فرو كرد. در حالي كه از شدت درد به خود مي پيچيدم، در اين فكر بودم كه اين جنايتكاران مي توانند شقاوت و بي رحمي را تا حد ممكن برسانند، ولي آن ها نمي دانستند كه ما زمزمه با دوست بودن را از خود جدا نمي كنيم و صبر و پايداري را پيشه خود قرار مي دهيم تا پيروز و سربلند از اين آزمايش بيرون بياييم».