نامه عبيدالله بن زياد به عمربن سعد (61 ق)
تاریخ وقوع: 7 محرمپس از آن كه عمر بن سعد وارد كربلا گرديد، پيكي به نزد امام حسين علیه‌السلام فرستاد و از آن حضرت پرسش كرد كه به چه منظوري به اين ديار روي آورده است و امام حسين علیه‌السلام در پاسخش فرمود: آمدن من به اين سرزمين به خاطر دعوت همشهري‌هاي شما بوده است كه با ارسال هزاران نامه، مرا به سوي خود خواندند. هم اينك اگر از ادامه حركت من ناخرسنديد، من اصراري بر آن ندارم و حاضرم برگردم.
عمر بن سعد پس از دريافت پاسخ امام حسين علیه‌السلام دلگرم و به ايجاد صلح و سازش اميدوار گرديد. از آن پس ميان امام حسين علیه‌السلام و عمر بن سعد، پيام‌هاي ديگري نيز مبادله و موجب فروكش كردن حساسيت‌هاي ابتدايي و كاستن خصومت طرفين شد.
اما عبيدالله بن زياد، عامل يزيد بن معاويه در كوفه كه بر جريان كربلا و نحوه رفتار عمر بن سعد با امام حسين علیه‌السلام إشراف و نظارت داشت، حاضر به مصالحه و پايان ماجرا بدون خونريزي نبود و تلاش مي‌كرد كه اين أمر را سخت‌تر و حادتر نمايد. بدين جهت، در هفتم محرم نامه‌اي براي عمر بن سعد نوشت و به وي دستور داد كه بر امام حسين علیه‌السلام سخت گيرد و ميان وي و آب فرات حايل گردد و نگذارد كه آن حضرت و يارانش از رود فرات استفاده كنند تا در فشار قرار گرفته و تسليم گردند.
عمر بن سعد كه به خاطر دلبستگي به حكومت "ري" حاضر به انجام هر كاري شده بود، فرمان عبيدالله را بي‌درنگ به اجرا درآورد و عمرو بن حجاج زبيدي را با پانصد سواره نظام، موكل آب فرات نمود تا از دسترسي ياران امام حسين علیه‌السلام به شريعه فرات جلوگيري نمايد. سپاهيان عمر بن سعد از روز هفتم محرم با شدت تمام از آب فرات مراقبت كرده و مانع دستيابي ياران امام حسين علیه‌السلام به آن شدند.
وليكن عليرغم سخت‌گيري و تلاش پي‌گير آنان، ياران امام حسين علیه‌السلام تا شب عاشورا از تاريكي شب استفاده كرده و خود را به رود فرات رسانيده و آب خيمه‌ها را تامين مي‌كردند. حضرت عباس بن علي علیه‌السلام كه در دليري، غيرت و وفاداري، ضرب‌المثل دوستان و دشمنان بود در آبرساني خيمه‌ها پيشگام و بسيار كوشا بود.[۱]
1- نك: الارشاد (شیخ مفید)، ص 434؛ بحارالانوار (علامه مجلسی)، ج 44، ص 315 و ص 389؛ كشف الغمه (علي بن عيسي اربلي)، ج 2، ص 226 و منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج 1، ص 335.
منبع: پایگاه دانشنامه اسلامی