آغاز غزوه ذات الرقاع (5 ق)
تاریخ وقوع: 10 محرمبه پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله خبر داده شد كه جنگجويان دو تيره "بني‌محارب" و "بني‌ثعلبه" از قبيله غطفان در سرزمين نجد (از بخش‌هاي مركزي جزيرة العرب) با گردآوري نيرو و تهيه تجهيزات و امكانات لازم، آماده يورش به سوي مدينه منوره و جنگ با مسلمانان شده‌اند.
پيامبر صلی الله علیه و آله براي دفع تهاجم دشمن و غافلگير كردن آنان، در دهم محرم سال پنجم قمري (چهل و هفتمين ماه هجرت) در رأس چهارصد به روايتي هفتصد و يا هشتصد تن از سربازان اسلام، از مدينه بيرون رفت و عازم منطقه نجد گرديد. اما همين كه به اين منطقه وارد شد، دشمنان به هراس افتاده و به كوه‌ها و بلندي‌هاي اطراف پراكنده گرديدند. وليكن از دور مراقب مسلمانان بوده تا آنان را در فرصتي مناسب، در كمين خويش گرفتار سازند. پيامبر صلی الله علیه و آله كه از قصد آنان آگاه بود، جانب احتياط را مراعات مي‌كرد و بدين جهت براي نخستين بار، آن حضرت و مسلمانان همراه وي نمازشان را به صورت "نماز خوف" به جا آوردند.[۱]
سپاه اسلام، پس از چند روز رزمايش نظامي و بدست آوردن مقداري غنايم جنگي، بدون روبرو شدن با جنگجويان دشمن، به سوي مدينه برگشت. اما در بين راه كه در دره‌اي گسترده توقف كرده و شب را در آن جا به استراحت پرداختند، مورد هجوم يكي از نيروهاي دشمن واقع شدند.
وي كه سپاه اسلام را تعقيب مي‌كرد، از تاريكي شب استفاده كرد و به سوي نگهبانان اسلام، تيرهاي چندي رها كرد و يكي از آن‌ها به نام "عباد بن بشر" نگهبان عبادت پيشه اسلام مورد اصابت قرار داد و او را از پاي درآورد.[۲]
1- نماز خوف، نماز ويژه مسلمانان در حال نبرد با دشمنان است كه به جهت در امان ماندن از هجوم دشمن، به صورت كوتاه خوانده مي‌شود.
2- المغازي (واقدي)، ج 1، ص 395؛ تاريخ ابن خلدون، ج 1، ص 423؛ فروغ ابديت (جعفر سبحانی)، ج 2، ص 104.
منبع: پایگاه دانشنامه اسلامی