شدت یافتن بیمارى حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله (11 هجری قمری)
تاریخ وقوع: 23 صفربلال موقع نماز صبح اذان گفت ولى حضرت صلى الله علیه و آله از شدت بیمارى مطلع نشد.
عایشه گفت: بگوئید، ابوبکر به نماز برود.
حفصه گفت: بگوئید عمر به نماز برود.
حضرت چون سخن آنان را شنید غمگین شد و با حال نامساعدى که داشت برخاست و دست بر دوش آقا أمیرالمؤمنین على (علیه‌السلام) و فضل بن عباس نهاد، بانهایت ضعف و ناتوانى پاهاى خود را مى‌کشید تا به مسجد رسید، دید ابوبکر در محراب ایستاده و نماز مى‌خواند.
حضرت صلى الله علیه و آله با دست مبارک اشاره کرد، عقب بایست و خود داخل محراب شد و نماز را از سر گرفت پس از اتمام نماز به منزل تشریف آورد و مدهوش شد.
مسلمانان گریستند، حضرت صلى الله علیه و آله چشمان مبارک را باز کرد و فرمود: کاغذ و دواتى بیاورید تا براى شما نامه‌اى بنویسم تا بعد از من گمراه نشوید، یکى از اصحاب خواست تا کاغذ و دوات بیاورد دومى گفت: برگرد که این مرد هذیان مى‌گوید و کتاب خدا ما را کفایت مى‌کند.
منابع
سید مهدی مرعشی نجفی، حوادث الأیام، صفحه ۶۷.
پایگاه دانشنامه اسلامی