وفات «معتضد بالله عباسى» ( ۲۸۹ هجری قمری )
تاریخ وقوع: ۲۳ ربیع الثانیوفات «معتضد بالله عباسى» ( ۲۸۹ هجری قمری )
«احمد بن موفق بن متوكل عباسى»، معروف به «المعتضد بالله» پس از وفات عمويش «معتمد عباسى» به مقام خلافت نايل آمد. وى خليفه اى كوشا و باتدبير و در امر زمامدارى، كاردان و باگذشت بود.
معتضد به عنوان شانزدهمين خليفه عباسى پس از استقرار در مقام خلافت، «عبيدالله بن سليمان» را به وزارت منصوب كرد و پس از وفات عبيدالله فرزندش «قاسم بن عبيدالله» را به اين مقام برگزيد.
همچنين، «ابواسحاق اسماعيل بن اسحاق ازدى» را كه مالكى مذهب بود به قضاوت منصوب كرد و پس از وى پسرعمويش «اسماعيل» را به اين مقام انتخاب نمود. سرانجام در ۴۷ سالگى در ۲۳ ربیع الثانی سال ۲۸۹ قمرى در بغداد بدرود حيات گفت.
معتضد عباسى با آل ابى‌طالب (علیه‌السلام) و علویان مهربان بود و متعرض آنان نمى شد و در مقابل، تلاش مى كرد كه به آنان خدمتى نمايد. {۱} همچنين وى با بنى اميه بسيار دشمن بود و در سال ۲۸۳ قمرى دستور داد كه در منابر و سخنرانى ها «معاوية بن ابى سفيان» و فرزندش «يزيد بن معاويه» را لعنت كنند و آن دو را به خاطر دشمنى با «امیرالمومنین علیه‌السلام» و فرزندان گرامى اش، ناسزا گويند.
اما وزيرش عبيدالله بن سليمان كه در باطن، ناصبى و دشمن اهل بيت (علیهم‌السلام) بود، وى را از اين كار بازمى داشت و مى گفت كه اهل سنت، از سب و لعن معاويه ناراحت مى شوند و ممكن است عكس‌العمل منفى نشان داده و نظم خلافت را بر هم زنند. معتضد اعتنايى به گفتارش نكرد و دستور سب و لعن آن دو را صادر كرد. {۲}
۱- وقايع الايام، ص ۲۳۴.
۲- البداية والنهايه، ج ۱۱، ص ۸۷.
منبع: پایگاه دانشنامه اسلامی