مرگ طاهر بن حسين (207 ق)
تاریخ وقوع: 25 جمادی الثانیطاهر بن حسين از سرداران هارون الرشيد و فرزندش مأمون عباسی بود و در بسياري از جنگ‌ها به نفع عباسیان شمشير زد و سپاهيان عباسي را به پيروزي رسانيد. او در منازعه بين مأمون و امين (دو فرزند هارون الرشيد) در بدست آوردن خلافت، جانب مأمون را گرفت و او را در اين راه ياري داد. مأمون وي را به فرماندهي سپاه خود منصوب و در رأس لشكريان بي‌شماري از خراسان بسوي عراق گسيل داشت.
طاهر بن حسين پس از جنگ‌هاي زياد بر سپاهيان امين پيروز و شهر بغداد و تمامي مناطق تحت سيطره وي را تصرف كرد. اما مدتي بعد از سوي امين بركنار و حسن بن سهل به جاي وي به فرماندهي اعظم عراق منصوب گرديد.[۱]
به هر روي اين سردار نام آشناي عباسي در بيست و پنجم جمادی الثانی سال 207 قمري و در عصر خلافت مأمون عباسي وفات يافت. قاضي وقت بغداد يعني يحيي بن اكثم از جانب مأمون به رقه رفت و خبر درگذشت طاهر بن حسين را به فرزندش عبدالله بن طاهر رسانيد و از جانب مأمون وي را تسليت گفت. همچنين وي را به خاطر منصوب شدن به امارت و حكومت "رقه" از جانب مأمون تبريك گفت.[۲]
1- تاريخ الطبري، ج 7، ص 117.
2- البداية والنهاية (ابن كثير)، ج 10، ص 266
منبع: پایگاه دانشنامه اسلامی