آغاز خلافت يزيد بن وليد (126 ق)
تاریخ وقوع: 28 جمادی الثانیيزيد بن وليد بن عبدالملك بن مروان اموي، پس از كشته شدن پسرعمويش وليد بن يزيد بن عبدالملك بدست مردم در 28 جمادی الثانی سال 126 قمري در دمشق به خلافت رسيد. وي در زمان خلافت وليد در أمان (عمان) پايتخت فعلي اردن زنداني بود و پس از رهايي از زندان نسبت به رفتار و كردار وليد بن يزيد، اظهار ناخرسندي مي‌كرد و در نزد مردم وي را ناسزا مي‌گفت و تكفيرش مي‌نمود.
به هر روي پس از استقرار در خلافت اسلامي جلوي بذل و بخشش‌هاي ناروا را گرفت و حقوق و مواجب بسياري از وابستگان به دستگاه خلافت را كاهش داد. بدين جهت به "ناقص" معروف گرديد. وي همانند عمر بن عبدالعزيز تلاش فراواني به عمل آورد تا نارسايي‌ها و كاستي‌هاي بنی اميه را جبران و خدمات ارزنده‌اي به مردم داشته باشد، وليكن اجل مهلتش نداد و پس از چند ماه خلافت در اواخر همين سال وفات يافت.
گويند مادرش ايراني‌نژاد و موسوم به شاه فرند و يا شاه آفريد دختر فيروز بن يزدگرد ساساني بود. به همين جهت يزيد افتخار مي‌كرد كه به سه امپراتور بزرگ عالم يعني خلافت امويان سلطنت ساسانيان و قيصر روميان انتساب دارد.[۱]
1- البداية والنهاية (ابن كثير)، ج 1، ص 13 و ص 18؛ تاريخ الطبري، ج 5، ص 555.
منبع: پایگاه دانشنامه اسلامی