عباس ابن عبدالمطلب، عموي پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) و يكي از بزرگان قريش بود. مورخان معتقدند كه وي قبل از هجرت پيامبر به مدينه، پنهاني مسلمان شد. عباس پس از هجرت نيز در مكه ماند و اخبار فعاليتهاي مشركان بر ضد مسلمانان را به پيامبر اطلاع ميداد. وي در جنگ حنين در سال هشتم هجري به مسلمانان پيوست و شجاعانه جنگيد. عباس پس از فتح مكه از جانب رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) عهده دار تامين آب براي زائران خانه ي خدا گرديد. پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) در وصف عموي خود عباس، چنين فرموده اند: «او بخشنده ترين مرد قريش بود. با خويشاوندان خود، خوش رفتار بود و در عقل و ذكاوت شهرت داشت. با بردگي و برده داري مخالفت ميكرد و شمار زيادي از بردگان را آزاد ساخت». عباس ابن عبدالمطلب در زمان خلافت عثمان، درگذشت و در بقيع مدفون گشت.