آغاز ایام البیض و ایام اعتکاف
تاریخ وقوع: 13 رجباَیّامُ البیض (به معنای روزهای سفید)، به روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم ماه قمری گفته می‌شود. در روایات بر روزه گرفتن در این ایام تأکید شده است. نزد شیعیان، ایام البیض ماه رجب و در مرتبه بعد شعبان و رمضان، از اهمیتی ویژه برخوردار است.
سبب نامگذاری
ایام البیض در اصل «اَیّامُ لَیالِی البیض» به معنای روزهای شب‌های سفید است که «لیالی» حذف شده است و این روزها به ایام البیض معروف شده است. بیض جمع بَیضاء است که در عربی به معنای سفید است. اعراب قدیم رسم داشتند که ایام ماه‌ها را بر اساس میزان روشنایی ماه نامگذاری کنند و از آنجا که نور ماه در این سه شب از شب‌های دیگر بیشتر است، به این نام نامیده شده‌اند. از دیگر نام‌های این ایام، اَواضح و غُرّ است.
دلیل دیگری هم برای این نامگذاری در روایات ذکر شده است. در علل الشرایع آمده است: «جبرئیل آدم (علیه السلام) را در حالی كه سر تا پا سیاه شده بود به زمین فرود آورد. فرشتگان وقتی آدم را با این هیئت دیدند به ضجه در آمده و گریستند و به درگاه حق تعالی عرضه داشتند: پروردگارا مخلوقی را آفریدی و از روح خود در او دمیدی و فرشتگانت را به سجده كردنش وادار نمودی حال با یك گناه رنگ سفیدش را به سیاهی مبدل فرمودی!؟
منادی از آسمان ندا می‌دهد: امروز را برای پروردگارت روزه بگیر، آدم آن روز را كه مطابق با روز سیزدهم ماه بود روزه گرفت، پس ثلث سیاهی از او زائل گشت. سپس منادی در روز چهاردهم نداء كرد: امروز را برای پروردگارت روزه بگیر. آدم آن روز را هم روزه گرفت و ثلث دیگر از سیاهی زائل گردید. روز پانزدهم باز منادی او را به گرفتن روزه دعوت نمود، وی آن روز را هم روزه گرفت و تمام سیاهی او زائل گردید و به همین خاطر این ایام به ایام البیض موسوم شد.»
اعمال ایام بیض در ماه رجب
مهم‌ترین عمل در این سه روزه اعتکاف و روزه است. بر اساس آنچه از روایات به دست می‌آید، به نظر می‌رسد، روزه ۳ روز در هر ماه، در دوران پیش از اسلام نیز امری پسندیده بوده و روزۀ حضرت ابراهیم (علیه السلام) دانسته شده است. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) ضمن برانگیختن مردم، از آنان خواسته است که روزه گرفتن ماهیانه خویش را در ایام بیض قرار دهند.
روایاتی که بر استحباب روزۀ ایام بیض دلالت دارند، متعدد، و دارای مضامینی متفاوت هستند؛ بعضی تنها به استحباب روزه روز سیزدهم هر ماه نظر دارند. برخی روایات نیز سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) را، در روزه گرفتن ۳روز دیگر از هر ماه معرفی می‌کنند به نظر می‌رسد با آنکه اختلافی در استحباب ۳ روز روزه در هر ماه نیست، در تعیین مصداق این ۳ روز، اختلافاتی پیش آمده است. برای مثال در روایتی، امام صادق (علیه السلام) این سه روز را «پنجشنبه دهه اول، چهار شنبه دهه دوم و پنجشنبه دهه آخر» می‌داند.
در نتیجه اختلاف روایات، اجتهادات فقیهان در انتخاب میان روایات روزۀ ایام بیض و معارض آن‌ها به درازا کشیده است.