وفات ابراهيم فرزند پیامبر اکرم {ص} (10 ق)
تاریخ وقوع: 18 رجبپيامبر اكرم صلی الله علیه و آله داراي دو پسر به نام هاي: عبدالله و قاسم، معروف به طيب و طاهر و چهار دختر به نام‌هاي: زينب، رقيه، ام كلثوم و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بود، كه همگي از خديجه كبري سلام الله علیها بودند و در مكه معظمه ديده به جهان گشوده بودند.[۱]
از همسران ديگر، فرزندي نداشت مگر از ماريه قبطيه. مقوقس پادشاه مصر در سال هفتم قمري به همراه پاسخ نامه پيامبر صلی الله علیه و آله، كنيزي به نام "ماريه" را براي آن حضرت ارسال نمود. اين كنيز كه به همسري پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله افتخار يافت، در سال هشتم قمري، فرزندي پسر براي آن حضرت به ارمغان آورد.[۲]
پيامبر صلی الله علیه و آله نام مولود خويش را ابراهيم گذاشت و وي را بسيار دوست مي داشت. اما اين كودك خردسال و محبوب پيامبر صلی الله علیه و آله، عمر چنداني نكرد و در كمتر از دو سالگي وفات يافت. وي به مدت يك سال و ده ماه و هشت روز و به روايتي ديگر، يك سال و شش ماه و چند روز زندگي كرد و سپس بيمار شد و در همان بيماري، در 18 رجب سال دهم قمري بدرود حيات گفت.
پيامبر صلی الله علیه و آله در مرگ وي، بسيار اندوهگين شد. از امام جعفر صادق علیه السلام روايت شد: هنگامي كه ابراهيم رحلت كرد، اشك از ديدگان پيامبر صلی الله علیه و آله جاري شد و در آن حال فرمود: ديده مي گريد و دل اندوهناك است، ولي چيزي كه باعث خشم پروردگار گردد، نمي گوييم. سپس به فرزندش ابراهيم فرمود: اي ابراهيم! در مرگ تو ما اندوهگين هستيم.[۳]
برخي از صحابه پيامبر صلی الله علیه و آله كه شاهد حالت اندوه و گريه رسول خدا صلی الله علیه و آله بودند، تعجب كرده و زبان به اعتراض گشودند و به آن حضرت عرض كردند: شما ما را از گريه بر مردگان نهي مي نموديد، اكنون چگونه در سوگ فرزند خود اشك مي ريزيد؟
پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله در پاسخ آنان فرمود: من هرگز نگفته ام كه در مرگ عزيزان خود گريه نكنيد، زيرا اين احساسات نشانه دلسوزي و مهرباني و ترحم است و شخصي كه دلش بر حال ديگران نسوزد، مورد رحمت الهي قرار نمي گيرد. من گفته ام كه در مرگ عزيزان، شيون نكنيد و سخنان كفرآميز و يا سخناني كه بوي اعتراض مي دهد نگوييد و از شدت اندوه، لباس هاي خود را پاره ننماييد.[۴]
اميرمؤمنان علي بن ابي طالب علیه السلام به دستور رسول اكرم صلی الله علیه و آله، بدن ابراهيم را غسل داد و كفن نمود. آن گاه گروهي از اصحاب پيامبر صلی الله علیه و آله، جنازه ابراهيم را تشييع كرده و در قبرستان بقيع به خاك سپردند.[۵]
1- زندگاني چهاره معصوم علیهم السلام (ترجمه اعلام الوري – علامه طبرسي)، ص 211.
2- همان، ص 220 و فرازهايي از تاريخ پيامبر اسلام صلی الله علیه و آله (جعفر سبحاني)، ص 492.
3- منتهي الآمال (شيخ عباس قمي)، ج1، ص 109؛ وقايع الايام (شيخ عباس قمي)، ص 314.
4- فرازهايي از تاريخ اسلام، ص 492.
5- همان.
منبع: پایگاه دانشنامه اسلامی