امام حسين (علیه السلام) پس از ترك اعتراض آميز مدينه و ورود به مكه، به افشاي ماهيّت ضد اسلامي دستگاه يزيد پرداخت. در اين حال، مردم كوفه كه خاطره ي حكومت علي (علیه السلام) را از بيست سال پيش در خاطر داشتند، از امام حسين (علیه السلام) جهت رهبري خود دعوت كردند. از آن پس، سران شيعيان كوفه، نامه هايى به حضور امام نوشتند كه اولين نامه در دهم رمضان سال شصت هجري به دست آن حضرت رسيد. ارسال نامه ها از طرف شخصيتها و گروههاي متعدد كوفي همچنان ادامه يافت به طوري كه تنها در يك روز، ششصد نامه به دست امام رسيد و مجموع نامه هايي كه به تدريج ميرسيد، بالغ بر دوازده هزار نامه گرديد. دعوت كوفيان، بُعد تازهاي به وضعيت داد و وظيفه ي تازهاي براي امام ايجاد كرد. بنابراين و با در نظر گرفتن شرايط موجود بود كه امام حسين(علیه السلام) تصميم به عزيمت به عراق گرفته، راهي آن ديار شد.
امام حسين (علیه السلام) پس از ترك اعتراض آميز مدينه و ورود به مكه، به افشاي ماهيّت ضد اسلامي دستگاه يزيد پرداخت. در اين حال، مردم كوفه كه خاطره ي حكومت علي (علیه السلام) را از بيست سال پيش در خاطر داشتند، از امام حسين (علیه السلام) جهت رهبري خود دعوت كردند. از آن پس، سران شيعيان كوفه، نامه هايى به حضور امام نوشتند كه اولين نامه در دهم رمضان سال شصت هجري به دست آن حضرت رسيد. ارسال نامه ها از طرف شخصيتها و گروههاي متعدد كوفي همچنان ادامه يافت به طوري كه تنها در يك روز، ششصد نامه به دست امام رسيد و مجموع نامه هايي كه به تدريج ميرسيد، بالغ بر دوازده هزار نامه گرديد. دعوت كوفيان، بُعد تازهاي به وضعيت داد و وظيفه ي تازهاي براي امام ايجاد كرد. بنابراين و با در نظر گرفتن شرايط موجود بود كه امام حسين(علیه السلام) تصميم به عزيمت به عراق گرفته، راهي آن ديار شد.