وقتي آيه ي «اِنّما المؤمنونَ اِخوَةٌ» (حجرات، 10) نازل شد، پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) بين ياران خود از مهاجر و انصار عقد اخوت برقرار كرد و هر يك از مهاجران را با يكي از انصار برادر ساخت. آن حضرت همچنين در پايان، حضرت علي (علیه السلام) را به برادري خويش انتخاب نمود. حضرت علي (علیه السلام) هرگاه بر روي منبر مينشست ميفرمود: من بندهي خدا و برادر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) ميباشم و هر كه غير از من، چنين ادعايي كند دروغگو ميباشد.
وقتي آيه ي «اِنّما المؤمنونَ اِخوَةٌ» (حجرات، 10) نازل شد، پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) بين ياران خود از مهاجر و انصار عقد اخوت برقرار كرد و هر يك از مهاجران را با يكي از انصار برادر ساخت. آن حضرت همچنين در پايان، حضرت علي (علیه السلام) را به برادري خويش انتخاب نمود. حضرت علي (علیه السلام) هرگاه بر روي منبر مينشست ميفرمود: من بندهي خدا و برادر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) ميباشم و هر كه غير از من، چنين ادعايي كند دروغگو ميباشد.