صلح حديبيه (6 ق)

در سال ششم هجرت در ماه ذى القعده پيامبر (صلى الله عليه و آله ) براى اعمال عمره قصد مكه فرمودند. تعداد مسلمانان همراه با آن حضرت 1220 يا 400 نفر بودند، و براى قربانى 70 شتر به همراه خود بردند.

آنان از مسجد شجره احرام بستند، و در يك منزلى مكه در محلى به نام حديبيه بر سر چاهى توقف نمودند. آب چاه به اندك زمانى تمام شد و چون به آن حضرت خبر دادند، به معجزه نبوت آب چاه آن قدر زياد شد كه مثل چشمه مى جوشيد.

كفار از حركت باخبر گشته مانع ورود حضرت به مكه شدند. آن حضرت بيعتى ديگر به نام ((بيعه رضوان )) از اصحاب گرفتند. قرار شد آن حضرت سال بعد حج و عمره را قضا كنند و قرار دادى بين مسليمن و كفار منعقد شد، كه طبق شروطى تا ده سال جنگ بين آنان نباشد. گروهى از صحابه از اين صلح دلتنگ شدند، و عمر بن خطاب گفت : ((در نبوت محمد شك نكردم مانند روز حديبه ))، به پيامبر (صلى الله عليه و آله ) مى گفت : ما چگونه به اين خوارى گردن نهيم و به اين مصالحه رضايت دهيم !!

حضرت فرمودند: من پيامبر خدايم و كارى جز! حكم خداوند نمى كنم . عمر گفت : تو به ما گفتى به زيارت كعبه مى رويم و عمره انجام مى دهيم ، پس چه شد؟ پيامبر (صلى الله عليه و آله ) فرمود: آيا گفتم امسال اين كار انجام مى شود؟ عمر گفت : نه ! فرمود: پس چرا مجادله مى كنى ؟!!
در بازگشت از حديبيه سوره فتح بر آن حضرت نازل شد

منبع: تقویم شیعه