آیةاللَّه ميرزا خليل كمرهاي در سال 1276ش (1317 ق) در كمره از توابع خمين به دنيا آمد و پس از طي مقدمات و سطوح در خوانساري، راهي اراك گرديد. او جزو اولين شاگردان آیةاللَّه حائري يزدي در اراك بود و به همراه استاد، راهي قم شد. آیةاللَّه كمره اي همچنين دروس فلسفه و خارج فقه را با حضرت امام خميني(ره) مباحثه ميكرد. وي در قم در درس آيات عظام: ميرزا جواد ملكي تبريزي، حاج شيخ عباس محدث قمي و سيد محمد حجت كوه كمرهاي شركت كرد و پس از سالياني، به اجتهاد دست يافت. آیةاللَّه كمرهاي در زمان رضاخان، به سبب مخالفت با كشف حجاب، به دستور شاه، دستگير و زنداني شد و به تهران تبعيد گرديد. ايشان بعدها به عنوان نماينده آیةاللَّه بروجردي به مصر رفت و از شيخ شلتوت، رييس دانشگاه الازهر به خاطر به رسميت شناختن مذهب تشيع تشكر نمود. آیةاللَّه كمرهاي در چندين نوبت به رياست كنفرانس عالَم اسلام انتخاب شد و به سخنراني پرداخت. ايشان همگام با مبارزات سياسي به همراه آیةاللَّه طالقاني در دوره دكتراي دانشكده الهيات دانشگاه تهران نيز تدريس ميكرد. تفسير سوره نور، اسرار حج، فلسفه غيبت امام زمان، قبله اسلام، افق اعلي و افق وحي و دهها اثر ديگر از اين عالم رباني به جاي مانده است. آیةاللَّه خليل كمرهاي سرانجام در نوزدهم مهر 1363 ش برابر با پانزدهم محرم 1405 ق در 87 سالگي در تهران درگذشت.