شكلگيري ساختار جديد دولت(1251 ش)
تاریخ وقوع:
۲ آبان
مشيرالدوله، صدراعظم ناصرالدين شاه، لايحهاي به ناصرالدين شاه تسليم و در آن، اصول تشكيلات جديد دولت را پيشنهاد نمود. در مقدمه اين لايحه، به منظور اينكه شاه گمان نكند كه قصد محدود ساختن اختياراتش در بين است، نام يكايك تشكيلات دولت ايران را «دربار اعظم» خواند و با اين مقدمه، تشكيلات دولت را كه داراي 9 وزير و يك صدراعظم بود، با حدود اختيارات صدراعظم و هر يك از وزيران به تفصيل ذكر كرد.
وزارتخانههاي نهگانه عبارت بودند از: "وزارت داخله"، "خارجه"، "جنگ"، "ماليه"، "عدليه"، "علوم"، "فوايد عامه"، "تجارت و زراعت" و "دربار". وي با تعيين يك وزير براي بررسي امور دربار سلطنت، امور دربار نيز را زيرنظر صدراعظم قرار داد. در اين هيئت دولت، صدراعظم، برجستهترين فرد بود. نكته مهم ديگر مسئوليت وزيران در مقابل صدراعظم و قطع ارتباط مستقيم آنها باشاه بود. ناصرالدين شاه، لايحه سپهسالار را پسنديد و با امضاي آن، بدان اعتبار قانوني بخشيد.