وفات شيخ عبداللَّه مازندراني (1291 ش)
تاریخ وقوع:
۲۲ آبان
رحلت فقيه مبارز و نستوه آيت اللَّه "شيخ عبداللَّه مازندراني" از رجال دوران مشروطه(1291 ش)
آيتاللَّه شيخ عبداللَّه مازندراني در حدود سال 1219 شمسي (1256 ق) در بار فروش مازندران به دنيا آمد و مقدمات را در زادگاهش فراگرفت. سپس به عراق مهاجرت كرد و در كربلا از محضر عالم بزرگ، شيخ زينالعابدين مازندراني استفاده كرد. وي از آنجا راهي نجف اشرف شد و نزد اساتيد نامداري همچون شيخمهدي كاشف الغطاء و ملامحمد فاضل ايرواني و به ويژه ميرزا حبيباللَّه رشتي به مدارج والاي علمي دست يافت به طوري كه در زمان حيات اساتيدش، در زمره مدرسان مطرح و برجسته حوزه نجف به شمار ميرفت. شيخعبداللَّه مازندراني پس از فوت ميرزا حبيب اللَّه رشتي به عنوان يكي از مراجع تقليد، مورد توجه شيعيان به ويژه اهالي گيلان و مازندران قرار گرفت و عده زيادي، از ايشان تقليد ميكردند. اين عالم مجاهد در جريان نهضت مشروطه به همراه آخوندملامحمدكاظم خراساني و ميرزا خليل، در حوزه نجف، به عنوان يكي از سه رهبر ديني و فكري اين جنبش مردمي عمل ميكرد و با صدور اعلاميههاي متعدد و رهنمودهاي سازنده، به هدايت مردم ميپرداخت. از شيخ عبداللَّه مازندراني آثار متعددي بر جاي مانده كه رساله الوقف، شرح شرايع، كتاب التجاره و كتاب الرَّهن و... از آن جملهاند. اين فقيه سترگ سرانجام در روز بيست و دوم آبان 1291ش برابر با چهارم ذيحجّه 1330ق در هفتاد و دو سالگي جان به جان آفرين تسليم كرد و در صحن شريف علوي در نجف اشرف به خاك سپرده شد.