وفات آیةالله سیدمهدی روحانی (1379 ش)
تاریخ وقوع: ۳ آذر
آیةاللَّه سيد مهدي روحاني در سال 1303ش در قم به دنيا آمد. وي در اوج استبداد رضا شاهي به فراگيري علوم ديني روي آورد و در محضر پدر دانشمندش، مقدمات را فرا گرفت.
سپس در 19 سالگي راهي نجف شد و 8 سال در اين شهر به تحصيل پرداخت. اما سرانجام به قم بازگشت و دروس عالي را نزد آيات عظام بروجردي، محقق داماد، حجت و علامه طباطبايي فراگرفت.
وي سالياني قبل از آغاز نهضت اسلامي به رهبري امام خميني(ره)، به همراه دوستان همفكرش، شالوده تأسيس جامعه مدرسين را فراهم آورد. در طول نهضت اسلامي، نام وي در اعلاميههاي ضدرژيم و از جمله اعلاميه تاريخي خلع شاه از سلطنت ديده ميشد. وي پس از پيروزي انقلاب اسلامي در جهت تقويت نظام، از هيچ كوششي فروگذار نكرد و سه بار به عنوان نماينده مردم قم و اراك در مجلس خبرگان حضور يافت.
از او آثاري چون تاريخ فِرق و مذاهب اسلامي، تفسير سوره فجر و... باقي است. وي در سوم آذر 1379ش در 76 سالگي به ديدار معبود شتافت و در حرم حضرت معصومه(س) به خاك سپرده شد.
رحلت عالم مجاهد آیةاللَّه «سيدمهدي روحاني» عضو مؤسس جامعه مدرسين حوزه علميه قم (1379 ش)
آیةاللَّه سيد مهدي روحاني در سال 1303ش (1343ق) در بيت علم و تقوا و فضيلت در شهر مقدس قم به دنيا آمد. ايشان پس از دوران كودكي و نوجواني، در اوج استبداد رضا شاهي كه كيان حوزههاي علميه در خطر بود و كمتر كسي به علوم ديني رغبت ميكرد، به فراگيري دانش ديني روي آورد و در محضر پدر دانشمندش، مقدمات را فرا گرفت.
آیةاللَّه روحاني در 19 سالگي جهت ادامه تحصيل علوم ديني راهي نجف گرديد و در طي حدود هشت سال، بخش عمده سطوح عاليه را فرا گرفت. ايشان سپس در قم به درس حضرات آيات عظام: سيدحسين بروجردي، سيدمحمد محقق داماد، سيدمحمد حجت كوهكمرهاي، سيد محمدتقي خوانساري و علامه طباطبايي حضور يافت و مدارج علمي را پيمود.
آیةاللَّه روحاني از آن پس به تدريس سطوح عاليه و خارج فقه و اصول همت گماشت و بيش از پنجاه سال به مباحثه فقه و حديث و تفسير با ديگر استادان، مشغول بود. معظمٌ له، در كنار مطالعات رايج حوزههاي علميه، به تحقيق در تفسير، حديث، تاريخ، كلام و مذاهب اسلامي پرداخت و يكي از صاحبنظران برجسته علوم اسلامي در حوزه علميه قم به شمار ميرفت. وي سالياني قبل از آغاز نهضت اسلامي به رهبري امام خميني(ره)، به همراه دوستان قديمي و همفكر خويش، شالوده تأسيس جامعه مدرسين حوزه علميه قم را فراهم آورد و بعدها در تشكيلات ضدرژيم پهلوي به فعاليت پرداخت. در طول ساليان نهضت اسلامي ضد رژيم، ايشان نقش حساس و بنيادين خود را در اين راستا ايفا كرد و در گسترش پيام مرجعيت و روحانيت در گوشه و كنار كشور شركت مستقيم داشت كه نام روحاني در تمام اعلاميههاي ضدرژيم و از جمله اعلاميه تاريخي خلع شاه از سلطنت ديده ميشود. ايشان پس از پيروزي انقلاب اسلامي در جهت تقويت و حمايت از نظام، از هيچ كوششي فروگذار نكرد و سه بار به عنوان نماينده مردم قم و اراك در مجلس خبرگان حضور داشت. همچنين از اين فقيه وارسته آثاري بر جاي مانده كه تاريخ فِرق و مذاهب اسلامي در 2 جلد، تفسير سوره فجر و احاديث اهل البيت عن طريق اهل السنة از آن جملهاند. سرانجام اين يار وفادار امام و انقلاب در سوم آذر 1379ش برابر با 26 شعبان 1421 ق در 76 سالگي به ديدار معبود شتافت و در كنار دوست ديرين خويش، آیةاللَّه احمدي ميانِجي در حرم حضرت معصومه(س)، به خاك سپرده شد.