حاج ميرزا بهاءالدين معروف به فاضل نوري از بزرگان و علماي اصفهان بود. وي در اخلاق فاضله مقام والايى داشت و تمامي اوقات شريف او در تصفيه ي باطن و تهذيب اخلاق صرف شد. در فنون شعر نيز ماهر بود و به «فاضل» تخلّص مينمود. اشعار وي توسط يكي از فرزندانش به نام نصيرالدين نوري معروف به خواجَوي، مدون و آماده ي چاپ گرديد. پدر فاضل نوري، «ميرزا جواد نوري» نيز در عصر خود رياست مذهبي اصفهان را به عهده داشت و صاحب كرامت بود. جد وي ملامحمدعلي نوري همچنين از بزرگان علم و جامع معقول و منقول به شمار ميرفت. فاضل نوري در بيستم جمادي الاولي 1343 ق در اصفهان وفات يافت و در تكيه ي باباركن الدين در قبرستان تخت فولاد اصفهان، در جوار مزار پدر بزرگوار خود به خاك سپرده شد.