وفات «شيخ فريدالدين عطار نيشابوري» (627 ق)
تاریخ وقوع: 10 جمادی الثانی
درگذشت اديب شهير و عارف بزرگ ايراني «شيخ فريدالدين عطار نيشابوري» (627 ق)شيخ فريدالدين محمد بن ابراهيم عطار نيشابوري از بزرگان عُرفا و مشاهير مشايخ صوفيه و شعرا، در سال 513 هجري قمري در نيشابور به دنيا آمد. وي در ابتدا شغل عطاري داشت و صاحب ثروت شده بود. بعدها بر اثر حادثهاي، قدم به دايرهي سير و سلوك گذاشت و تا آخر عمر در اين وادي پَر گشود. عطار، به حقّ، از شاعران بزرگ مُتِصّوفه بود كه كلام ساده و گيرندهي او با عشق و شوقي سوزان همراه است. زبان نرم و گفتار دل انگيزش كه از دلي سوخته و عاشق و شيدا برميآيد، حقايق عرفاني رابه نَحوي خاص در دلها جايگزين ميسازد. عطار از تمثيلات گوناگون و بيان حكايتهاي مختلف در هنگام طرح يك موضوع عرفاني استفاده ميكند تا مقاصد مُعتكِفان خانقاهها و نكات عرفاني را براي مردم عادي، بيشتر و بهتر روشن و آشكار سازد. عطار به داشتن آثار متعدد در ميان شاعران متصوف ممتاز است. در آثار نظمي و نثري عطار، نكات دقيقي دربارهي توحيد و معارف الهي يافت ميشود. تاليفات او را تا يكصد و چهارده و بيشتر ودهها هزار بيت شعر، گفتهاند. اِخوانُالصَّفا، اسرار نامه، الهي نامه، بلبل نامه، پند نامه، ديوان اشعار، مَنطِقُ الطّير، تَذكرةُالاولياء و جواهر نامه از آن جملهاند. عطار به سال 627 يا 628 هجري در فتنهي مغول در سن 114 سالگي وفات يافت و بعضي او را مقتول ميدانند. آرامگاه عطار نيشابوري درنزديكي شهر نيشابور در استان خراسان واقع است و محفلِ دوستداران زبان و ادب فارسي ميباشد.