آیت اللَّه مجتبی حاتمی لنکرانی در سال 1290 ش (1331 ق) در اصفهان به دنیا آمد و در اوایل جوانی برای ادامه تحصیلات حوزوی راهی حوزه علمیه نجف اشرف گردید. وی در نجف از محضر حضرات آیات: میرزای نایینی، آقاضیاءالدین عراقی، محمدحسین غروی، سیدابوالحسن اصفهانی و علامه محمدجواد بلاغی و... استفاده برد و به مدارج والای علمی دست یافت. ایشان سپس به تدریس در حوزه نجف پرداخت و شاگردانی را تربیت کرد. آیت اللَّه حاتمی لنکرانی مدتی در سامرا اقامت داشت تا این که در حدود سال 1350 ش به اجبار دولت عراق، مجبور به ترک آن کشور گردید و به زادگاهش مراجعت نمود. ایشان تا پایان عمر در اصفهان به تدریس علوم مذهبی و ارشاد مردم مشغول بود تا اینکه در بیست و چهارم فروردین 1365 ش برابر با دوم شعبان 1406 ق در 75 سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد و به سوی دوست شتافت.
آیت اللَّه مجتبی حاتمی لنکرانی در سال 1290 ش (1331 ق) در اصفهان به دنیا آمد و در اوایل جوانی برای ادامه تحصیلات حوزوی راهی حوزه علمیه نجف اشرف گردید. وی در نجف از محضر حضرات آیات: میرزای نایینی، آقاضیاءالدین عراقی، محمدحسین غروی، سیدابوالحسن اصفهانی و علامه محمدجواد بلاغی و... استفاده برد و به مدارج والای علمی دست یافت. ایشان سپس به تدریس در حوزه نجف پرداخت و شاگردانی را تربیت کرد. آیت اللَّه حاتمی لنکرانی مدتی در سامرا اقامت داشت تا این که در حدود سال 1350 ش به اجبار دولت عراق، مجبور به ترک آن کشور گردید و به زادگاهش مراجعت نمود. ایشان تا پایان عمر در اصفهان به تدریس علوم مذهبی و ارشاد مردم مشغول بود تا اینکه در بیست و چهارم فروردین 1365 ش برابر با دوم شعبان 1406 ق در 75 سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد و به سوی دوست شتافت.