توضیحات

در اوايل سال 1360 طرح عمليات حضرت مهدى (عج ) تهيه شد. بر اساس اين طرح مى بايست رزمندگان اسلام مركب از تيپ 3 لشكر 92 زرهى اهواز به همراه يك گردان از سپاه پاسداران و يك گردان از گروه تيپ 2 احتياط نيروى زمينى ارتش در جنوب و تيپ يك آن لشكر به پدافند در مواضع خود در جنوب غربى اهواز ادامه دهند، و نيروى زرهى پس از يگانهاى پياده وارد عمل شوند.
در 16 ارديبهشت 1360 در جلسه اى با حضور شهيد تيمسار سرلشكر فلاحى و شهيد دكتر چمران و فرماندهان لشكرهاى عمل كننده و فرمانده سپاه پاسداران اهواز طرحهاى تهيه شده و آخرين وضعيت نيروهاى خودى و دشمن مورد بررسى قرار گرفت . ويژگى بارز طرحهاى تهيه شده ، نحوه شركت نيروهاى مردمى در عمليات بود، زيرا با نزديكى و همكارى نيروهاى ارتشى - سپاهى و مردمى ، يك نيروى رزمنده قوى به حساب مى آمد و امكانات و مقدورات هر يك از اين نيروها كمبودهاى ديگرى را جبران مى كرد.
در 27 ارديبهشت ماه ، مجددا جلسه اى تشكيل شد و طرح تهيه شده مورد بررسى نهايى قرار گرفت و مقرر شد عمليات در ساعت 4 بامداد روز 31 ارديبهشت آغاز شود.
آخرين هماهنگى در 30 ارديبهشت انجام گرفت . در طى اين مدت فعاليتهاى يگانها در منطقه ، توجه نيروهاى دشمن را به خود جلب كرده بود بنابراين در 29 ارديبهشت يگانهاى عراقى خودى را مختل كنند؛ اما با عكس العمل بموقع نيروهاى جمهورى اسلامى ايران اين حركات خنثى شد.
در آخرين ساعات قبل از حمله ، رزمندگان اسلام با توكل به خداوند و با برخوردارى از روحيه سرشار از اميد به يارى قادر متعال براى انجام عمليات كاملا آماده بودند و در خط مقدم براى فرا رسيدن صدور فرمان حمله دقيقه شمارى مى كردند. سرانجام در ساعت مقرر، توپخانه رزمندگان اسلام آتش انبوه خود را بر روى مواضع دشمن گشود. غرش توپها در دل شب ، شادى رزمندگان اسلام و وحشت فريب خوردگان عراقى را به دنبال داشت . آتش انبوه به مدت 30 دقيقه اجرا شد و سپس با شدتى كمتر ادامه يافت .
پس از اجراى آتش تهيه در ساعت 4 بامداد روز 31 ارديبهشت 1360 رزمندگان اسلام كه تا نزديكى مواضع دشمن پيشروى كرده بودند، تكبيرگويان به سنگرهاى عراقيها هجوم بردند و افراد دشمن را غافلگير كردند.
نبرد رزمندگان اسلام تا ساعت 12 همان روز با شدت تمام ادامه داشت و در آن ساعت يگانها به تحكيم مواضع خود پرداختند تا آمادگى لازم را جهت مقابله با پاتك احتمالى دشمن داشته باشند.
زمين در غرب ارتفاع الله اكبر به نحوى بود كه پس از يك دشت كوچك ، با شيب ملايم از شرق و غرب مرتفع تر مى شد و زمين مناطق غربى به مناطق شرقى تسلط داشت . بنابراين اگر تيپ 3 زرهى به صورت جبهه اى از اين منطقه عبور مى كرد و به سمت غرب پيشروى مى نمود بايستى تلفات احتمالى را مى پذيرفت كه در آن شرايط چنين امكانى وجود نداشت ، اما اگر تپه شهيطيه و دامنه جنوبى تپه هاى رملى در شمال منطقه به تصرف نيروهاى خودى در مى آمد آنها مى توانستند از جناح شمالى ، دشمن را تعقيب كنند و تا حوالى آبادى جابر حمدان در 15 كيلومترى غرب الله اكبر پيشروى كنند؛ اما عكس العمل دشمن در تپه شهيطيه مانع از عمل نيروهاى اسلام شد و با وجود تصرف و تحكيم تپه الله اكبر تصرف تپه شهيطيه در اولين روز حمله امكان پذير نشد.
نظر شهيد دكتر چمران اين بود كه همان روز تپه شهيطيه از وجود دشمن پاك شود. تيپ 13 زرهى لشكر 92 داوطلب شد تا اين منطقه را از وجود دشمن پاك كند. اما در ساعات اوليه بعد از ظهر همان روز نيروهاى دشمن در زمينهاى غرب الله اكبر، آماده پاتك شدند، در چنين شرايطى نگهدارى تپه الله اكبر براى رزمندگان ارزش حياتى ترى از تپه شهيطيه داشت .
در 5 خرداد رزمندگان از گروه جنگهاى نامنظم شهيد چمران براى تصرف تپه شهيطيه اعزام شدند. آنها توانستند اين ماءموريت را با موفقيت به انجام رسانند و نتيجه تپه تصرف شد.
در جنوب كرخه نيز رزمندگان اسلام دو ماه تلاش شبانه روزى كردند تا توانستند در اختفاى كامل براى رسيدن به خاكريزهاى دشمن كانالى حفر كنند.
در شب اجراى عمليات رزمندگان با رعايت اختفا و پوشش كامل از اين كانال عبور كردن و به خاكريزهاى دشمن نزديك شدند. چون در اين منطقه مستقر بودند، كاملا غافلگير شدند.
در ساعت 4 بامداد، رزمندگان اسلام با سردادن تكبير به سنگرهاى دشمن هجوم بردند. افراد دشمن كه كاملا غافلگير شده بودند بدون هيچ مقاومتى مجبور به تسليم شدند و خاكريزهاى مقدم دشمن به تصرف درآمد. فقط كمتر از يك ساعت از آغاز تهاجم رزمندگان اسلام مى گذشت كه اولين خاكريز دشمن سقوط كرد. ساعت حدود 5 بامداد بود كه روستاى آلبو غفرى در غرب سوسنگرد از اشغال دشمن خارج شد و رزمندگان اسلام مركب از ارتشى و سپاهى به خط پايان پيشروى در 4 كيلومترى غرب سوسنگرد نزديك شد.
متعاقب پيروزى رزمندگان اسلام ، دشمن با موفقيتى به دست نياورد. در نتيجه رزمندگان اسلام موفق شدند مناطق آزاد شد را حفظ، و از آنها به عنوان مبداء براى پيشرويهاى بعدى به سمت غرب و جنوب غرب بهره بردارى كنند.
پايان اين عمليات كه به مدت 6 روز به طول انجاميد در روز 5 خرداد ماه 1360 اعلام شد.
عمليات حضرت مهدى (عج ) پس از گذشت تقريبا 8 ماه از آغاز جنگ فتح البابى براى رزمندگان اسلام شد و سد دفاعى دشمن را كه روز به روز مستحكمتر مى شد شكست . در طى عمليات يادشده صدها نفر از افراد دشمن به اسارت درآمدند و 280 نفر از آنها كشته و صدها نفر زخمى شدند؛ همچنين تعداد زيادى از تجهيزات و وسايل آنها منهدم شد و تعدادى تانك و ساير خودروهاى زرهى همراه با 30 قبضه سلاح سنگين و تعداد زيادى سلاح سبك و تجهيزات انفرادى و اسناد و مدارك مربوط به ارتش عراق به غنيمت گرفته شد.
به استناد مدارك اغتنامى از ارتش عراق ، گردان تانك الكندى ، گردان مكانيزه اى از تيپ 3 و گردان يكم مكانيزه از تيپ 14 عراق در اين عمليات بكلى منهدم شدند.
خارج شدن شهر سوسنگرد از برد سلاحهاى سنگين دشمن يكى ديگر از نتايج اين عمليات بود. همچنين اين پيروزى سبب شد تا رزمندگان دلير اسلام به تواناييهاى خود و ضعف دشمن آگاه شوند و كه اين خود سرآغاز براى نبردهايى سرنوشت ساز چون ثامن الائمه و طريق القدس بود