وفات آیةالله العظمی سیدمحسن حکیم (1349 ش)
تاریخ وقوع: 12 خرداد
رحلت آيت اللَّه العظمي «سيدمحسن حكيم» زعيم حوزه علميه نجف اشرف (1349 ش)حضرت آيتاللَّه العظمي سيدمحسن طباطبايي حكيم در سال 1267 ش (1306 ق) در نجف اشرف به دنيا آمد. وي پس از فراگيري مقدمات و سطوح حوزه، در 20 سالگي به درس خارج آيات عظام آخوند خراساني، آقا ضياء عراقي و ميرزاي ناييني وارد شد و به اجتهاد رسيد. آيتاللَّه حكيم پس از رحلت آيتاللَّه بروجردي به عنوان يكي از مراجع مطرح و برجسته مطرح گرديد و بسياري از مردم عراق و شيعيان مناطق اطراف از ايشان تقليد ميكردند. ايشان با تمام جرياناتي كه در جهت مخالفت با اسلام شكل ميگرفت به مبارزه بر ميخاست و از خود مسامحهاي نشان نميداد. فتواي معروف ايشان درباره الحادي بودن كمونيسم، تحول بزرگي در عراق به وجود آورد. همچنين فتواي جهاد عليه اسرائيل و تقويت نيروهاي مبارز ضدرژيم صهيونيستي از ايشان صادر گرديد. ساخت و تأسيس كتابخانهها، مدارس، حسينيهها و مكانهاي فرهنگي و تأليف كتبي از قبيل مُستمسِك عروةالوثقي، نهج الفقاهه و شرح تبصره و... از جمله خدمات اين مرجع بزرگ به حوزه نجف و عالم تشيع است. سرانجام اين عالم رباني در حالي كه اهانتهاي فراوان و آزارهاي بسياري از رژيم بعث عراق متحمل شده بود، در دوازدهم خرداد 1349 برابر با 27 ربيعالاول 1390 ق در 92 سالگي دعوت حق را لبيك گفت و پس از تشييعي با شكوه، در نجف اشرف به خاك سپرده شد.