وفات «ابن خَشّاب» (567 ق)
تاریخ وقوع:
3 رمضان
درگذشت «ابن خَشّاب» محقق و نويسنده ي مسلمان(567 ق)
ابومحمد عبداللَّه بن احمد معروف به ابن خَشّاب در سال 492 ق در عراق به دنيا آمد واز كودكي به فراگيري علوم رايج زمان خود پرداخت. ابن خَشّاب به تدريج در رشته هاي منطق، حديث، ادب، نحو و لغت مهارت يافت و به تاليف كتب متعدد همت گماشت. شخصيت علمي ابن خشاب از اعتباري كم نظير برخوردار است و به اين سبب او را علامه، حُجَّتِ عَرَب و حجتُ الاسلام خوانده اند. ابن خشّاب در قرائت قرآن و فهميدن قرآن مجيد، سرآمد قاريان عصر خود محسوب ميشد و قرآن را با قرائتهاي گوناگون از حفظ داشت. ابن خشاب با مردم فرو دست بسيار فروتنانه رفتار ميكرد اما در برابر فرمانروايان و اشراف، تكبُّر نشان ميداد. افزون بر استادي در زبان عرب، نحو، لغت، تفسير، حديث، نسب شناسي و... در ادب، شعر، منطق، حساب، هندسه و... نيز مهارت داشت. از او تاليفات ارزشمندي بر جاي مانده است كه تواريخ ميلادُ الائِمة و وَفَياتِهِم، مسائلٌ في النَّحو و القصيدَةُ البديعيّة و... از آن جمله اند. ابن خشاب ثروت خود را كه مجموعهاي از كتب نفيس بوده، وقف طالبان علم كرد اما اكثر آنها به تاراج رفت.