وفات آیةاللَّه «طباطبايي بروجردی» (1376 ش)
تاریخ وقوع: 31 خرداد
رحلت عالم بزرگوار و فقيه جليل، آيت اللَّه "سيدمحمدباقر سلطاني طباطبايي بروجردی" (1376ش)آيت اللَّه سيدمحمدباقر سلطاني طباطبايي بروجردي فرزند آيت اللَّه سيدعلياصغر سلطان العلماء بروجردي از علما و بزرگان آن شهر، در سال 1291 ش (1333 ق) در بروجرد به دنيا آمد. وي پس از پشت سر گذاشتن مقدمات علوم در زادگاهش، راهي قم گرديد و از محضر استادان بزرگي همچون حضرات آيات سيد محمدتقي خوانساري، محمد فيض قمي و محمد علي اراكي استفاده كرد. آيتاللَّه سلطاني سپس عازم نجف اشرف شد و در حلقه درس آيات عظام سيد ابوالحسن اصفهاني و آقاضياءالدين عراقي شركت نمود و به مدارج والاي علمي دست يافت. اين عالم رباني پس از آن مدتي در مشهد و در نهايت در قم سكني گزيد و به تدريس فقه و اصول مشغول شد. آيتاللَّه سلطاني در اين سالها همزمان با تدريس، در دروس فقه و اصول آيتاللَّه بروجردي و درس معقولِ آيتاللَّه شاه آبادي شركت ميجست و در اين علوم به مدارج بالايي دست يافت. آيتاللَّه سلطاني از آن پس يكسره به تدريس و تاليف همت گماشت و شاگردان فاضلي در حوزه علميه قم پرورش داد. همچنين از اين عالم برجسته آثاري از جمله استصحاب، الفوائد الفاطميه و رسالهاي در شرح منظومه ميرزا محمد تنكابني بر جاي مانده است. آيتاللَّه سلطاني، دوستي ديرينهاي با حضرت امام خميني(ره) داشته و حاج احمد خميني نيز داماد ايشان بود. معظم له در دوره اول مجلس خبرگان قانون اساسي نيز حضور داشت. سرانجام اين فقيه اصولي و مدرس برجسته حوزه علميه قم، در سي و يكم خرداد 1376 ش برابر با پانزدهم صفر 1418 ق در 85 سالگي بدرود حيات گفت و در جوار مرقد مطهر حضرت امام خميني(ره)، به خاك سپرده شد.