سقوط كوشك، طلائيه، خيبر و جزاير مجنون (1367ش)
تاریخ وقوع: 4 تیر
سقوط مناطق كوشك، طلائيه، خيبر و جزاير مجنون در حمله ارتش بعثي به اين مناطق(1367ش)ارسال پيشرفتهترين تسليحات نظامي از كشورهاي حامي حزب بعث به كشور عراق، در اواخر جنگ نمودي بسيار برجسته داشت به طوري كه سيل اين كمكها قطع نميشد. در اين شرايط كه نيروهاي جان بر كف ارتش، بسيج و سپاه اسلام، علي رغم محاصره اقتصادي - نظامي و عدم دسترسي به سلاحهاي جديد، به مقاومتي جانانه مشغول بودند، رژيم عراق از به كار بردن انواع بمبهاي ممنوعه و شيميايي ابايي نداشت. همچنين حمايت و سكوت مجامع بين المللي، اين رژيم را در انجام هر جنايتي جَري ساخته بود. در اين اوضاع و احوال، سقوط منطقه شلمچه و تداوم حملات دشمن در ساير مناطق و احتمال حمله به جزاير مجنون به عنوان آخرين منطقهاي كه در جبهههاي جنوبي همچنان در اختيار قواي نظامي ايران قرار داشت، جنگ را وارد مرحلهاي حساس و حياتي نمود. با نزديك شدن روزهاي پاياني خرداد ماه 1367، عراق بر حجم تحركات خود افزود و نيروهايش را در مناطق جزاير مجنون تقويت كرد. نكته قابل ملاحظه در تحركات عراق، اجتناب از حفاظت و غافلگيري بود. به نظر ميرسيد دشمن قصد داشت تحركات خود را نشان دهد تا با ايجاد رعب در نيروهاي ايراني، ضريب موفقتيش را افزايش دهد. تا اين كه درچهارم تيرماه 1367، تهاجم نيروهاي عراق به جزاير مجنون آغاز شد كه اين حمله، اوج اقتدار و قدرت ارتش عراق بود. در اين ميان بمباران شيميايي منطقه كه دامنه آن تا حوالي هويزه گسترش يافته بود، باعث عقبنشيني نيروهاي خود ميگرديد، تا اين كه جزايز مجنون پس از جانفشانيهاي زياد قواي اسلام، به اشغال ارتش رژيم بعث درآمد. عراق در اين حمله كه به لحاظ تاكتيكي، پيشرفته بود، قصد گرفتن اسير داشت كه توانست در ظرف مدت كوتاهي، هفده هزار اسير بگيرد. در اين وضعيت ايجاد شده و نيز سرنگون ساختن هواپيماي مسافربري ايران در دوازدهم تير آن سال توسط ناو آمريكايي مستقر در خليج فارس، بنا به ملاحظات جديد و همچنين تشديد فشارهاي بينالمللي عليه جمهوري اسلامي ايران، حضرت امام خميني(ره) با يك تصميم مهم، اوضاع را به نفع ايران تغيير دادند و قطعنامه 598 شوراي امنيت را پذيرفتند.