شرح عمليات
تاریخ وقوع:
آغاز عمليات و الفجر دو (1362 ش)
پس از موفقيت رزمندگان اسلام در عمليات والفجر 1 كه در جبهه هاى ميانى اجرا و ضربات سختى بر نيروهاى عراقى وارد شد، در شمال غرب و در مناطق سخت و صعب العبور كوهستانى در حد فاصل بين ارتفاعات قمطيره و تمرچين كه مامنى براى اشرار و گروهكهاى ضد انقلاب داخلى نيز بود، منطقه عمليات والفجر 2 انتخاب گرديد.
در اين منطقه عملياتى ، پادگان حاج عمران كه از اهميت سوق الجيشى برخوردار است قرار دارد و از شمال به ارتفاعات چنارستان و كلاشين ، از جنوب به ارتفاعات بسيار مرتفع سكران و كدو، از شرق به ارتفاعات تمرچين و شهر مرزى پيرانشهر و از غرب به تنگه در بند و شهر چومان مصطفى (عراق ) محدود مى شود.
علاوه بر ارتفاعات مهم كه در اين منطقه وجود دارد آنچه بر اهميت منطقه و ضرورت تصرف آن مى افزايد، عبارت است از:
1 - تسلط بر ترديد گروهكهاى ضد انقلاب و كنترل آنها
2 - ايجاد تسهيلات و پشتيبانى لازم از اكراد مسلمان و مبارز عراقى
3 - فراهم سازى امكان گسترش عمليات نامنظم در خاك عراق
4 - حفظ پيرانشهر از هر گونه تهاجم و تجاوز نبروهاى عراقى
5 - زمينه سازى براى نزديكى بيشتر به شهر و تاءسيسات نفتى كركوك
نيروهاى عراقى در سراسر منطقه ، سه رده ، خط پدافندى داشتند كه هر رده آن پوشيده از موانع و استحكامات بود. همچنين در اطراف پايگاه ها سيم خاردار و ميادين مين نصب و تعبيه و بر روى ارتفاعات نورافكن قرار داده شده بود.
استعداد دشمن در حدود 2 تيپ پياده و يك گردان زرهى به عنوان نيروى درگير و يك تيپ پياده در احتياط بود. علاوه بر اين دشمن در منطقه دو آتشبار 100 م .م ، يك توپ 175 م .م و يك آتشبار 122 م .م و نيز يك آتشبار 130 م .م در چومان مصطفى داشت ؛ در ضمن عراقيها بيش از 30 پايگاه در منطقه داشتند كه 20 پايگاه آن اصلى و قوى بود كه از كل آنها 15 پايگاه به طور كامل توسط نيروهاى خودى شناسايى شده بود.
سازمان رزم رزمندگان جمهورى اسلامى متشكل از رزمندگان سپاهى و بسيجى با استعداد 16 گردان و دلاوران نيروى زمينى ارتش 6 گردان پياده و يك گردان مكانيزه بودند كه تحت امر قرارگاه نظامى حمزه سيد الشهداء قرار داشتند. تيزپروازان هوانيروز نيز پشتيبانى عمليات را بر عهده داشتند.
شرح عمليات
در ساعت 1 بامداد روز 29 تير 1362 عمليات والفجر 2 با رمز ((يا الله )) آغاز شد. رزمندگان دلاور اسلام در نخستين ساعات عمليات با صعود به ارتفاعات حساس منطقه اى و عبور از آنها ضربات سنگينى بر نيروهاى عراقى و اشرار ضد انقلاب وارد ساختند و تعداد زيادى از آنها را به هلاكت رسانيدند.
در ادامه عمليات در صبح روز 3 / 5 / 62 روستاى رايات به دست نيروهاى خودى تصرف شد و ضمن محاصره چند روستاى ديگر، گمرگ جاده پيرانشهر و حاج عمران آزاد گرديد. همچنين پس از آن كه نيروهاى خودى بر قسمتى از ارتفاعات مهم و استراتژيك ((كينگ )) (2519) تسلط يافتند. دشمن طى دو نوبت به ارتفاعات ياد شده پاتك نمود كه در نوبت اول مجبور به عقب نشينى شد و در نوبت دوم توانست توانست بر قسمتى از آن تسلط يابد، اما پس از آن كه قهرمانان هوانيروز توانستند نيروهاى خودى را تدارك نمايند، مابقى نيروهاى دشمن پاكسازى شدند. بدين ترتيب ارتفاعات 2519 به طور كامل به تصرف نيروهاى ايران در آمد. عراقيها در تاريخ 5/5/62 با استفاده از 16 فروند هيلكوپتر و انجام عمليات هلى برد به يال ارتفاعات ((كلو)) حمله كردند. در اين عمليات ناموفق 6 فروند هلى كوپتر دشمن از بين رفت . قابل ذكر است كه به لحاظ اهميت منطقه ، صدام حسين رئيس جمهور عراق در شهر ديانا حضور پيدا كرد و از آنجا به تشويق ، ارعاب و تهديد نيروهاى شكست خورده عراقى پرداخت . همچنين بنا به اظهارات اسراء فرمانده تيپ 91 پياده عراق ، از اهالى كردستان ، به دستور صدام در شهر ديانا اعدام شد.
دستاورد و نتايج عمليات والفجر 2
در نتيجه اين عمليات كه مدت 16 روز به طول انجاميد، تعدادى از شهرهاى مناطق كردنشين ايران از تيررس نيروهاى عراقى خارج شد و با تصرف ارتفاعات حساس منطقه و پادگان حاج عمران نيروهاى ضد انقلاب ، نفوذ خود را از دست دادند و رزمندگان اسلام بر شهر چومان مصطفى نيز مسلط گرديدند.
در اين عمليات چندين قبضه توپ 122 م .م ، بيش از 20 دستگاه تانك ، دهها دستگاه تفنگ 106 م .م با خودرو، انواع مختلف ادوات و نيز مقدار متنابهى سلاح و مهمات كه از انبار پادگان حاج عمران به دست آمده بود به غنيمت رزمندگان اسلام در آمد. مجموع كشته ها و زخمى هاى دشمن به بيش از 4 هزار نفر رسيد و 200 نفر به اسارت رزمندگان اسلام در آمدند. 5 فروند و هواپيما و 10 فروند هلى كوپتر، حدود 40 دستگاه تانك و نفربر نيز منهدم شدند. همچنين از مقر تيپ 91 كه مامور حفظ پادگان و منطقه بود مدارك و اسناد بى شمارى به دست آمد كه حاكى از روابط عميق گروهكهاى كومله و دمكرات با حكومت عراق بود