ابن حَبّان مورخ و محدث مشهور قرن چهارم هجري، مقدمات علوم را از اساتيد معروف عصر خود آموخت و سپس به نيشابور كه در آن زمان، يكي از مراكز مهم كسب علم و دانش بود، رفت و به ادامه ي تحصيل پرداخت. ابن حبّان از صاحب نظران در علم حديث به شمار ميرفت و در اين زمينه، آراء و نظرات ويژه اي داشت. وي چندين بار به مقام قضاوت در شهرهاي مختلف منصوب شد. ابن حبان كتابخانه ي شخصي خود را براي استفاده و نسخه برداري ديگر دانشمندان وقف كرد، اما بيشتر كتب او از بين رفته است. از آثار باقي مانده ي ابن حبان ميتوان به الثقات و روضة العقلاء اشاره كرد.