حکایتی عبرت آمیز
تاریخ وقوع: وفات «شريك بن عبداللَّه نَخَعي» (177 ق)در اين روز، سنه 175 يا 177، (شريك بن عبدالله بن سنان نخعى ) وفات كرد واو در كوفه ايام (مهدى ) قضاوت داشت و (هادى ) او راعزل كرد. (مسعودى ) نقل فرموده كه (شريك ) پيش ازاشتغال بقضاوت ، روزى بر (مهدى ) وارد شد. (مهدى ) او را گفت كه بايد يكى ازسه امر را اختيار كنى ؛ يا قضاوت كنى در كوفه . يا اولاد مرا حديث و علم آموزى . يا يكدفعه از طعام من بخورى.
(شريك ) اگر چه از هر يك از اين سه امر، ابا داشت لكن چاره نديد. با خود تأملى كرد و گفت خوردن طعام آسان تر است بر من از آن دو امر.
پس (مهدى ) امر كرد طباخ را كه طعام پاكيزه عمل آورد و الوانى از مخ معقود با شكر طبرزد وعسل درست كند. چون طعام را آوردند و (شريك ) از خوردن آن فارغ شد، قيم بامر طعام با (مهدى ) گفت :
(( ليس يفلح الشيخ بعد هذه اكله أبداً))
بعد از اين طعام ، ديگر (شريك )، رستگار نخواهد شد هرگز.(فضل بن ربيع ) گفته كه بخدا قسم كه (شريك ) پس از خوردن آن طعام اختياركرد محاديث عباسيين را و اولاد ايشان را تعليم داد و متولى قضاوت ايشان شد و معلوم باشد كه اين (شريك ) غير از (شريك بن اعور سلمى ) است كه از اصحاب اميرالمؤ منين (علیه السلام ) است و از براى او است قضيه لطيفه اى با معاويه و در كوفه قبل از شهادت (مسلم ) و (هانى ) بچند روز وفات كرد رحمة الله عليه.