آيت اللَّه سيدعبدالمجيد ايرواني در سال 1313 شمسي در تبريز ديده به جهان گشود. تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در تبريز و سطوح عالي را در قم سپري كرد و از محضر فقيهاني چون آيات عظام: سيدحسين بروجردي، سيد محمد محقق داماد و محمدعلي اراكي كسب فيض كرد. ايشانهمچنين دروس فقه و اصول را نزد حضرت امام فرا گرفت و پس از تبعيد آن حضرت، به فعاليتهاي سياسي و مبارزه با نظام ستمشاهي روي آورد. آيت اللَّه ايرواني از سال 1350 ش به دستور امام راحل در يكي از بزرگترين مساجد تهران به اقامه نماز پرداخت و مهديه تهران را احياء كرد و در اين مسير چند بار دستگير و زنداني گرديد. ايشان پس از پيروزي انقلاب اسلامي در تاسيس بسياري از نهادهاي انقلابي شركت داشت و با تشكيل جامعه روحانيت مبارز تهران، فعاليتهاي خود را گسترش داد. وي همچنين به عنوان نماينده امام در بنياد مستضعفان در شكل گيري آن نقش بسزايي ايفا كرد. آيت اللَّه ايرواني در سالهاي پاياني عمر به تدريس فقه پرداخت تا اين كه در پي يك بيماري طولاني، در 26 مرداد 1371، در 58 سالگي درگذشت.