به نقل از مرحوم آیةالله شیخ عباس قمی
تاریخ وقوع: وفات «عطاملك جويني» (681 ق)در اين روز، سنه 681، وفات يافت (خواجه عطا ملك جوينى) برادر (خواجه شمس الدين محمد) صاحب ديوان كه از جانب (هلاكوخان) وزارت داشته و متولى حكومت ممالك ايران بوده و بيت القصيده ديوان حشمت و وزارت بوده و در حق او گفته شده:
(( ما الناس الا كالقريض و بيت القصيده صاحب الديوان))
و نسب ايشان منتهى مى شود به (ابوالمعالى جوينى) امام طايفه شافعيه ، لكن خود ايشان شيعه و امامى مذهب بودند و پدر ايشان تا (ابوالمعالى) همگى صاحبان مناصب بودند.
و (خواجه عطا ملك) همانستكه بحكم (آقاباخان) در خطه بغداد رآيت حكومت برافراخت و آن بلده را كه بعد از قتل (مستعصم) ويران و خراب بود، باندك زمانى معمور نمود و در زمين (نجف) نهرى حفر كرد و آب فرات را بحوالى مشهد نجف جارى نمود و او همانستكه (شيخ كمال الدين ميثم بحرانى ) كتاب (شرح نهج البلاغه) را بنام نامى او نوشته چنانچه مولانا فاضل (حسن بن على طبرسى) كتاب كامل بهائى را بنام برادرزاده اش (بهاء الدين محمد بن صاحب ديوان) كه نظير(صاحب بن عباد) بوده منسوب كرده و كسيكه خواهد بر جلالت اين سلسله جليله مطلع شود، رجوع كند به (مجالس المؤ منين).