وفات «شیخ حسین دین محمدی» (۱۳۷۶ ق)
تاریخ وقوع:
16 ذی القعده
== == == == == == == == == ==
آیتالله حسین دین محمدی زنجانی در سال ۱۲۹۳ هجری قمری در شهر زنجان به دنیا آمد. او از فقهاء نامدار ایران است و شاگرد آخوند ملا کاظم خراسانی بوده است.
تحصیلات
پدر او، حاج فتحعلی از کسبه متدین بازار زنجان، بعد از اتمام دوره مکتب او را وادار کرد تا به شغل کسب و کار برود. ولی شغل بازار او را قانع نکرد و او با علاقه و با مساعدت مادر خود به دنبال طلبگی رفت. وی با اشتیاق تحصیل ادبیات و مقدمات را پشت سر گذاشت و در مدرسه نصر الله خان زنجان تحصیلات خود را پیگیری نموده و از اساتیدی نظیر میرزا ابراهیم حکمی زنجانی، میرزا مجید حکمی، میرزا ابراهیم ماهانی فقاهتی، و ملا خلیل زنجانی بهره برد و در آن زمان در زنجان که در آن زمان مرکز فقاهت و اصولیون و حکماء ایران بود موفق به کسب درجه اجتهاد شد. دین محمدی برای ادامه تحصیلات خود با همراهی پدرش به نجف رفت. از اساتید او در نجف میتوان آخوند ملا کاظم خراسانی و سید محمدکاظم طباطبایی یزدی نویسنده کتاب عروةالوثقی و شیخ شریعت اصفهانی را نام برد. دین محمدی در سال ۱۳۳۲ هجری قمری به زنجان بازگشت.
شاگردان و تالیفات
از شاگردان وی میتوان آیه الله سید حسین نجفی، ایت الله شیخ محمد آل اسحق، و کمال فقاهتی را نام برد.[1] دین محمدی همچنین استاد تفسیر، فقه، فلسفه و درس خارج رضا روزبه بوده است.[2] از تالیفات او میتوان آثار زیر را نام برد:
شرح کفایه الاصول
رساله لا جبر و لا تفویض
رسالهای در الفاظ در اصول فقه
رسالهای در مباحث قائده لا ضرر
رسالهای مشتمل بر مباحث کتاب و سنت
رسالهای در مباحث علم رجال
رسالهای در مباحث معاملات
رساله صلواه مسافر
رساله درارت
کتاب در مواعظ (سه جلد)
کتاب در مواعظ شبهای ماه رمضان
کتاب القضاء و الشهادات
تقریرات بحث محقق خراسانی در فقه
تقریرات اصول شیخ شریعت اصفهانی
تقریرات بحث فقهی شیخ شریعت اصفهانی
حاشیه بر طهارت شیخ انصاری
وفات
آیتالله دین محمدی پس از یک دوره کوتاه بیماری در ۲۵ خرداد ۱۳۳۷ {برابر با 16 ذی القعده 1376} در زنجان در گذشت.[3] آیه الله بروجردی از مراجع بزرگ آن زمان در قم هنگامی که خبر و فات ایت الله دین محمدی را شنیده بود گفته بود: من افتخار میکنم که چهار سال درس آخوند ملا کاظم خراسانی را دیده ام و لی آیتالله دین محمدی خیلی قبل از ما بود. او خیلی سبقت داشت. آقایان همه شان به مجلس فاتحه بروند و من هم خواهم رفت. آیتالله بروجردی این حرف را هنگامی در قم میزد که در اوج شهرت بود.[4]
[1] «گذری بر زندگی آیتالله حسین دین محمدی زنجانی»، روزنامه قلم زنجان، ۱۴ بهمن ۱۳۸۶.
[2] سیزدهمین یادواره بزرگداشت مقام معلم، اداره آموزش و پرورش استان زنجان،۱۳۷۵.
[3] «گذری بر زندگی آیه الله حسین دین محمدی زنجانی»، روزنامه قلم زنجان، ۱۴ بهمن ۱۳۸۶.
[4] صائنی، محمد اسماعیل. «پله پله تا ملاقات خدا»، روزنامه مردم نو،۱۴ تیر ۱۳۸۵.