وفات آیةالله «آقا بزرگ تهراني» (1389 ق)
تاریخ وقوع: 13 ذی الحجهشخ محمدحسن رازي مشهور به شيخ آقا بزرگ در 11 ربيع الاول 1293 ق در تهران متولد شد. او فقيه، محقق، مُدقّق اصولي، رجالي، جامع علوم متنوعه و از شاگردان آخوند ملاكاظم خراساني، شريعت اصفهاني، سيدكاظم يزدي و ميرزا محمدتقي شيرازي بود. آقابزرگ با پشتكار خارق العاده و ايثار و عزم راسخ، هر چه كتاب و كتابخانه راغ داشت ملاحظه كرد و در حدامكان، نوشته هاي شيعه را جمع آوري نمود و به تهيه ي دايرةالمعارف كتابشناسي شيعه يعني "الذَّريعَةُ اِلي تَصانيفِ الشّيعه" در 26 جلد پرداخت. علاوه بر اين كتب طَبَقاتُ اَعلامُ الشّيعه، مَعنيُ المَقال، هديةُالرّازي و الرَّشاد و... نيز از آثار ماندگار اين عالم بزرگ ميباشند. او از ملاكاظم خراساني، شريعت اصفهاني، ميرزا حسين نوري، شيخ طه نجف، سيدحسن صدر و ديگر بزرگان روايت كرده و زياده بر سي تن از علما از وي اجازه روايت داشتند. در محضر درس آقابزرگ تهراني علماي فاضل فراواني زانوي ادب زدند كه حضرات آيات سيدعبدالعزيز طباطبايي يزدي، سيدمرتضي نجومي، شهيد سيدمحمد علي قاضي طباطبايي، سيدمحمدصادق بحرالعلوم و... از آن جمله اند. آقابزرگ تهراني در نجف اشرف درگذشت و طبق وصيت او، در كتابخانه اش به خاك سپرده شد.