وفات آیةالله «هادي روحاني» (۱۳۷۸ ش)
تاریخ وقوع:
۲۱ مهر
رحلت عالم مجاهد آيةاللَّه «هادي روحاني» نماينده ولي فقيه در استان مازندران (۱۳۷۸ ش)
آيةاللَّه شيخ هادي روحاني در سال ۱۳۰۲ ش (۱۳۴۲ ق) در يكي از روستاهاي توابع بابلسر به دنيا آمد و در ابتدا به دليل درگذشت پدرش به كشاورزي پرداخت. وي پس از سقوط رضاخان پهلوي و رونق دوباره حوزه هاي علميه، به تحصيل علوم ديني روي آورد. آيةاللَّه روحاني پس از چندي راهي حوزه علميه قم و مشهد شد و پس از طي سطوح عاليه، در درس خارج و فلسفه حضرات آيات: سيد حسين بروجردي، امام خميني، سيد شهاب الدين مرعشي نجفي و علامه طباطبايي حاضر گرديد. وي در سال ۱۳۴۳، به زادگاهش بازگشت و به تأليف و تدريس سطوح عاليه و اقامه جماعت اشتغال جست و همزمان به مبارزه عليه رژيم ستمشاهي و هدايت افكار مردم و پشتيباني از نهضت امام خميني (ره) پرداخت. فعاليتهاي ضدطاغوتي آيةاللَّه روحاني باعث شد كه در سال ۱۳۵۷ توسط ساواك دستگير و به تهران منتقل شود ولي با تحصن و اعتراض علما و مردم بابل، به زودي آزاد گرديد. آيةاللَّه روحاني پس از پيروزي انقلاب اسلامي به نمايندگي امام خميني و امامت جمعه بابل منصوب و براي سه دوره پياپي، به نمايندگي مجلس خبرگان رهبري از سوي مردم استان مازندران برگزيده شد. آيةاللَّه پس از ارتحال امام خميني نيز به نمايندگي ولي فقيه در استان مازندران و امامت جمعه بابل برگزيده شد و در اين سنگر، منشأ خدمات فراواني گرديد. اين عالم مجاهد در سالهاي سخت جنگ تحميلي، بارها به جبهه ها رفت و مدتهاي بسيار دركنار رزمندگان اسلام به سر برد و بازسازي شهر سوسنگرد را بر عهده گرفت. اين فقيه فرزانه در كنار فعاليتهاي سياسي و اجتماعي، از امور علمي غافل نماند و آثار متعددي به يادگار گذاشت. برخي از آثار وي عبارتند از: نگاهي به مسأله ولايت، قطره در تفسير سوره حمد و معاد در اسلام. وي سرانجام پس از عمري خدمت به اسلام و انقلاب اسلامي در ۲۱ مهر ۱۳۷۸ ش برابر با سوم رجب ۱۴۲۰ ق در ۷۶ سالگي بدرود حيات گفت و در بابل در مدرسه خاتم الانبياء كه خود از نو، بنياد نهاده بود، به خاك سپرده شد.