وفات مجدالدین كسايي مَروَزي (391 ق)
تاریخ وقوع: ۲ جمادی الاول
درگذشت كسايي مروزي شاعر شهير و نامدار ايراني (391 ق)
ابوالحسن مجدالدين كسايى مَروَزي شاعر قرن چهارم هجري قمري در سال 341 هجري در مرو ولادت يافت و در دوران سلطنت سلطان محمود غزنوي، وي را مدح گفته است. پايان عمر اين شاعر در ندامت از مدح سلاطين و اشتغال به شعر زاهدانه و پند و اندرز گذشت. از اشعار موجود او معلوم است كه در ابداع مضامين و بيان معاني نو و توصيفات بديع و تشبيهات لطيفِ طبيعي، مهارت بسيار و قدرت فراواني داشت. كسايي مروزي در مدح اهل بيت، اشعاري سروده است و از اين اشعار، شيعه بودن وي آشكار ميگردد.
ابوالحسن مجدالدين كسايى در سال 341 هجري در مرو ولادت يافت. در ابتداي جواني، سلطان محمود غزنوي را مدح مي‌گفت اما بعدها توبه كرد و به سرودن اشعار زاهدانه و پند آموز روي آورد.
كسائي مروزي به دليل سبقت در مدح اهل بيت (س) و سرودن اشعاري در اثبات ولايت امير مومنان (ع)، در ميان شاعران ايران جايگاه مهمي دارد.
وي نخستين شاعر فارسي زبان است كه براي واقعه جانسوز كربلا سوگنامه سروده است. در ادامه به بخشي از اين سوگنامه اشاره مي‌شود:
مــيراث مصــطفي را فرزند مرتضي را مــقتــول کربلا را تازه کنـــــم تولا
پــاکيزه آل‌ياسين، گمراه‌و‌زار و مسکين وان کينه‌هاي پيشين آن روز گشته پيدا
آن پنج‌ماهه کودک، باري‌چه‌کرد، ويحک!؟ کـز پاي تا به تـارک مجروح شد مفاجا
آن زينـــب‌ِغريــوان اندر ميــان ديوان آل زياد و مـــروان نظّاره گشتــه عمدا