شرحی کوتاه
تاریخ وقوع: وفات «بديع الزمان همداني» (378 ق)در اين روز، سنه 398، (بديع الزمان همدانى احمد بن الحسين فاضل ) شاعر امامى در (هرات ) وفات يافت ، گويند كه سكته كرده بود، گمان كردند كه مرده است، او را دفن كردند، در قبر به هوش آمد و صدا بلند كرد، چون قبر راشكافتند: ديدند كه دست خود را بر ريش خود گرفته و ازهول قبر وفات كرد و (بديع الزمان ) مبدع مقامات است كه (حريرى ) نسج برمنوال او نموده.
(( و له الرسائل البديعة و النظم المليح فمن رسائله الماء اذاطال مكثه ظهر خبثه و اذا سكن متنه تحرك و نتنه و كذلك الضيف يسمح لقائه اذاطال ثراثه و يثقل ظله اذا انتهى محله ، وقلت و يقرب من هذا المعنىقول الشاعر بالفارسيه: ))
ميهمان گرچه عزيز است ولى همچه نفس
خفه ميسازد اگر آيد و بيرون نرود
منبع: وقایع الأیام مرحوم شیخ عباس قمی