مرگ «وليد بن عبدالملك اموی» (96 ق)
تاریخ وقوع: 15 جمادی الثانیابوعباس، وليد بن عبدالملك بن مروان بن حكم اموي كه نام مادر او و برادرش سليمان بن عبدالملك، ولادة بنت عباس عبسي بود. پس از مرگ پدرش عبدالملك بن مروان به عنوان ششمين خليفه اموي بر سرير خلافت استقرار يافت و قريب به ده سال حكومت كرد. وي در ايجاد و توسعه بناهاي مذهبي بسيار كوشا بود و آثار ارزشمندي از خود به جاي گذاشت. ساخت مسجد اموي شام، گنبد بزرگ مسجدالاقصي و تجديدبنا و توسعه مسجدالنبی صلی الله علیه و آله از آثار به جاي مانده عصر او مي‌باشند.
پدرش عبدالملك بن مروان پيش از مرگ خود وصيت كرد كه پس از او پسرش وليد و پس از وليد پسر ديگرش سليمان بن عبدالملك به مقام خلافت نايل آيند. اما هنگامي كه وليد بن عبدالملك به خلافت رسيد و پايه‌هاي قدرت خود را مستحكم نمود، با وسوسه‌هاي حجاج بن يوسف ثقفي و قتيبة بن مسلم كه از عاملان و فرماندهان ارشد دستگاه خلافت او بودند، تلاش نمود پسر خويش عبدالعزيز بن وليد را به جاي برادر خود سليمان بن عبدالملك، ولي‌عهد نمايد و در اين راه كوشش بسيار نمود.
وليكن اين امر براي او محقق نگرديد و عاقبت الامر در نيمه جمادی الثانی سال 96 قمري و در 43 سالگي و يا 47 سالگي در دمشق وفات يافت و در بخش بيروني باب الصغير و به قولي در گورستان "فراديس" به خاك سپرده شد. گفته شد كه وي داراي نوزده پسر، چند دختر و چندين همسر و ام‌ولد بود.[۱]
[۱] نك: تاريخ الطبري، ج 5، ص 265؛ المحبر (محمد بن حبيب بغدادي)، ص 25؛ التنبيه والاشراف (مسعودي)، ص 274؛ البداية والنهاية (ابن كثير)، ج 9، ص 187.