هنوز جسد مطهر پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) رابه خاك نسپرده بودند كه بر سر جانشيني او بين اصحاب اختلاف افتاد. ايشان در محلي به نام "سقيفه ي بني ساعده" گرد آمده و دربارهي جانشيني رسول خدا به گفتوگو پرداختند. سرانجام آن افراد، عليرغم آن همه تأكيد و سفارشي كه پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلّم) دربارهي وصايت و جانشيني امام علي(ع) بيان كرده بود، با ابوبكر بن ابي قحافه كه از ياران قديمي پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) و پدر همسر رسول خدا بود، بيعت كردند. از آن پس او را به خلافت انتخاب كرده و به وي، لقب خليفهي رسول اللَّه يعني جانشين رسول خدا دادند. پس از به خلافت رسيدن ابوبكر، وي به فكر گسترش اسلام و لشكركشي به خارج از سرزمين اسلامي افتاد. در جنگهاي اين دوره، سربازان اسلام بر نيروهاي روم و ايران غلبه كرده و مناطق زيادي را به تصرف خود درآوردند. ابوبكر بن ابي قحافه سرانجام پس از حدود 2 سال و 4 ماه خلافت و پس از پانزده روز بيماري، در سن 63 سالگي درگذشت و عمر بن الخطاب را به خلافت پس از خود تعيين نمود. به ابوبكر و عمر و عثمان و امام علي (علیه السلام) كه پس از پيامبر به خلافت رسيدند، خلفاي راشدين يعني جانشينان پيغمبر ميگويند.