وفات «حسین رشتی نجفی» (1309 ش)
تاریخ وقوع: ۱۲ اردیبهشتآیت الله شیخ حسین رشتی نجفی ،(درگذشت ۱۲ اردیبهشت ۱۳۰۹) فقیه، متکلم و حدیث شناس شیعه در قرن چهاردهم هجری قمری است. از آثار مهم وی در علم فقه و اصول می توان به کتاب های «خلاصه الفقه» و «حاشیه بر کتاب کفایه» اشاره کرد.
تحصیلات
رشتی نجفی تحصیلات خود را در سطوح عالی فقه و اصول در نجف نزد محمد کاظم طباطبایی یزدی و آخوند خراسانی آموخت.
درگذشت
وی در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۰۹ (۳ ذی الحجه سال ۱۳۴۸ هجری قمری) وفات یافته است و آرامگاه وی در کاظمین در کنار آرامگاه امامان هفتم و نهم شیعه یعنی موسی کاظم و امام جواد است.
جایگاه علمی
رشتی نجفی در شهرهای نجف و کاظمین کرسی استادی در دروس فقه و اصول را بر عهده داشته است. درگذشت وی موجی از همدردی و ابزار تاسف را در بین مردم و عالمان به دنبال داشت. وی علاوه بر دروس اصول و فقه در علم کلام و فلسفه نیز دارای تبحر و اندیشه بوده است.
آثار
خلاصه الفقه
حاشیه بر کتاب کفایه الاصول آخوند خراسانی (سید محمدحسن مرتضوی لنگرودی درباره شرح وی بر کفایه گفته اند که شرح وی بهترین شرح بر کتاب کفایه است.)
حاشیه برکتاب طهارت شیخ انصاری
تعلیقه بر شرح المطالع
کشف الاشتباه فی أجوبة موسی جارالله در شش جلد
تعلیقات بر جواهر الکلام
الاطوار در مورد حدیث و تفسیر
حاشیه بر اسفار ملاصدرا
کتاب القضاء